Διαδήλωση: 17:00 Πολυτεχνείο ΑΠΘ
ΚΑΤΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ - ΚΑΤΩ Η ΕΞΟΥΣΙΑ
51 χρόνια μετά, η εξέγερση του Πολυτεχνείου συνεχίζει να αποτελεί τομή στην ιστορία των κινημάτων. Έχει αφήσει ως παρακαταθήκη την συνείδηση μιας γενιάς αγωνιστών που πάλεψαν με επαναστατική προοπτική, για να αλλάξουν τον κόσμο. Κατά την διάρκεια του Πολυτεχνείου, δημιουργήθηκαν δύο τάσεις, αφενός μια κυρίαρχη αντίληψη, η οποία τασσόταν με τον εκδημοκρατισμό και την συνδιαλλαγή, σε ένα πλαίσιο δηλαδή αντιδικτατορικό, υπέρ της αστικής δημοκρατίας και με σκοπό την χειραγώγηση της εξέγερσης. Αφετέρου, μια άλλη τάση η οποία επιθυμούσε την ολική ρήξη με το κράτος, την εξουσία και τον καπιταλισμό. Η τάση αυτή, καθώς αντιτασσόταν στην αστική δημοκρατία, έβλεπε το Πολυτεχνείο ως μια εξέγερση για την κοινωνική απελευθέρωση. Στο σήμερα, η πολιτική εξουσία, επιθυμεί να απονοηματοδοτήσει εκείνα τα γεγονότα προβάλλοντας ως κυρίαρχη αφήγηση το γεγονός πως εφόσον η αστική δημοκρατία αποκαταστάθηκε και το καθεστώς της δικτατορίας έπεσε, το Πολυτεχνείο μπορεί να καθιερωθεί ως γιορτή, ως μια επέτειος για την δημοκρατία.
Για όσους και όσες βιώνουν σήμερα το αδιέξοδο του κρατικού και καπιταλιστικού συστήματος, η παραπάνω αφήγηση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Καθημερινά, ερχόμαστε αντιμέτωποι με την θανατοπολιτική κράτους και κεφαλαίου, την όλο και αυξανόμενη εκμετάλλευση της κοινωνικής βάσης για τα κέρδη των αφεντικών, την αύξηση της φασιστικής βίας, την ανάμειξη της Ελλάδας στον πόλεμο εναντίον του λαού της Παλαιστίνης, τις δολοφονίες μεταναστ(ρι)ών στα σύνορα, την γενικευμένη ακρίβεια σε βασικά αγαθά, τις συνεχόμενες διώξεις αγωνιστών και αγωνιστριών με στόχο την ηθική, οικονομική και ιδεολογική εξόντωσή τους, τις δεκάδες εκκενώσεις καταλήψεων και δομών αγώνα. Για όλους αυτούς τους λόγους, το νόημα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου παραμένει ζωντανό στους αγώνες μας και ανοίγει τον δρόμο για την εναντίωση στην λήθη και την δημιουργία μιας κοινωνίας που αντιστέκεται.
Η παραπάνω συγκυρία καταδεικνύει με τρόπο ουσιαστικό την όλο και εντεινόμενη καταστολή που εξαπολύει η πολιτική και οικονομική εξουσία. Η κατάληψη του Πολυτεχνείου αποτέλεσε όπλο στα χέρια των ανθρώπων που ήθελαν να αγωνιστούν απέναντι στους δυνάστες τους. Στο σήμερα, οι καταλήψεις συντελούν ακριβώς σε αυτό. Αποτελούν μέσο αγώνα και προσπαθούν να διατηρήσουν ζωντανή την συλλογική μνήμη και τους αγώνες που έχουν παραχθεί μέσα σε αυτές. Ο λόγος για τον οποίο καταστέλλονται, και ως μέσα αγώνα, όπως είδαμε το προηγούμενο διάστημα στον αγώνα των φοιτητ(ρι)ών απέναντι στο νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, αλλά και ως δομές αγώνα, είναι επειδή αποτελούν κομμάτι της αντίστασης της κοινωνίας απέναντι στα σχέδια του κράτους και της εξουσίας. Αναγνωρίζουμε, έτσι, πως υπάρχει ένα κοινό νήμα που συνενώνει την παρούσα κατάσταση στα πανεπιστήμια (με τις εκκενώσεις στεκιών και καταλήψεων) με την καταστολή που δέχονται οι καταλήψεις εκτός πανεπιστημίων, μέρος των οποίων είμαστε και εμείς ως κατάληψη Libertatia.
Συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε και να αποτελούμε αγκάθι στα σχέδια της εξουσίας. Μέσα από τα προτάγματα της αντίστασης, της αυτοοργάνωσης, της αυτοδιαχείρισης και της αλληλεγγύης, διατηρούμε ζωντανό το νήμα του αγώνα. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου φωτίζει τις εξεγέρσεις του σήμερα, δείχνοντας τον δρόμο στους σημερινούς αγωνιστές, να οργανώνονται και να παλεύουν για την ισότητα και την ελευθερία. Να διατηρούν ζωντανούς τους χώρους στους οποίους οραματιζόμαστε να ζήσουμε.
51 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ, ΑΓΩΝΑΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΗΘΗ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ - ΚΑΤΑΛΗΨΗ
Καταλήψη Libertatia
Σχόλια