Η Κατάληψη Libertatia, το νεοκλασικό διατηρητέο κτίριο στη συμβολή των οδών Σαρανταπόρου και Λ. Στρατού στη Θεσσαλονίκη, τελεί υπό κατάληψη από τον Μάη του 2008. Μέσα σε αυτά τα 16 χρόνια έχει αποτελέσει χώρο φιλοξενίας όχι μόνο όσων ανθρώπων είχαν ανάγκη αλλά και του συνεχούς αγώνα ενάντια σε κράτος, κεφάλαιο, καπιταλισμό και φασισμό.
Στις 21 Γενάρη του 2018, ημέρα του εθνικιστικού συλλαλητηρίου για το μακεδονικό ζήτημα, και εν μέσω μιας περιόδου που το πιο συντηρητικό και φανατικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας είχε βρει εύφορο έδαφος για την εκδήλωση και τη νομιμοποίηση των φασιστικών λόγων και πρακτικών του, η Libertatia γίνεται στόχος ομάδων φασιστών και δέχεται δύο επιθέσεις. Αποτέλεσμα της δεύτερης επίθεσης ήταν ο σχεδόν ολοσχερής εμπρησμός της. Έκτοτε και μέχρι σήμερα, ως μέλη της κατάληψης με τη συμβολή δεκάδων συντρόφων και συντροφισσών και αλληλέγγυων στηρίζουμε ηθικά, υλικά και πολιτικά τον αγώνα της ανοικοδόμησης. Έχουμε αναφέρει πολλές φορές πως θα θέλαμε η Libertatia να αποτελέσει σύμβολο του αντιφασιστικού αγώνα και όχι μνημείο της φασιστικής βίας. Αυτό θεωρούμε πως έχει κατορθωθεί μέσα από τον αγώνα της ανοικοδόμησης, που για 7 χρόνια αποτέλεσε τομή και σημείο αναφοράς στην κινηματική παρακαταθήκη. Το πόσο πολύ ενόχλησε ο αγώνας αυτός το κράτος γίνεται μάλιστα εμφανές από τις επιθέσεις της αστυνομίας, οι οποίες διαδοχικά είχαν ως στόχο να σταματήσουν τις εργασίες, συλλαμβάνοντας κόσμο και παίρνοντας τα εργαλεία. Με την ανοικοδόμηση, θεωρούμε πως έχουμε βάλει με τη σειρά μας ένα λιθαράκι στον αγώνα ενάντια στην κρατική καταστολή, ενώ παράλληλα έχει αναδειχθεί με τον πλέον εμφανή τρόπο η άμεση συνέργεια κράτους και φασισμού.
Φυσικά, γνωρίζουμε πως η μήτρα που γεννά και αργότερα θρέφει τον φασισμό και την παρακρατική βία είναι το ίδιο το εξουσιαστικό σύστημα που σπέρνει μισαλλοδοξία, καταστροφή και θάνατο. Η ύπαρξη κράτους και καπιταλισμού ευνοεί την ύπαρξη του φασισμού και αντίστροφα. Όταν το ένα από τα δύο αδυνατεί να τελειώσει το “έργο” του, παρεμβαίνει το άλλο. Όπως αναφέρουμε και παραπάνω, στην περίπτωση της Libertatia το κράτος επέλεξε να πραγματοποιήσει πέντε κατασταλτικές επιχειρήσεις με τις συνολικές συλλήψεις αυτά τα χρόνια να φτάνουν τις 30. Συγκεκριμένα, τέσσερις από τις πέντε φορές που η ΕΛΑΣ εισέβαλε στην Libertatia στόχευε τον ίδιο τον αγώνα της ανοικοδόμησης, με την τελευταία από αυτές να γίνεται στις 28 Αυγούστου του 2024, αποτελώντας και την πρώτη εκκένωση της. Η τελευταία εισβολή μπάτσων σε αυτήν έγινε στις 25 Σεπτέμβρη του ίδιου έτους, την επομένη μετά τη δυναμική ανακατάληψή της από πλήθος συντρόφων, συντροφισσών και αλληλέγγυου κόσμου.
Η κίνηση της ανακατάληψης άφησε ένα αποτύπωμα στο καταληψιακό και ευρύτερα στο αναρχικό κίνημα, καθώς το πλήθος του αλληλέγγυου κόσμου που στήριξε με τη συμβολή του είτε την ανακατάληψη του κτιρίου είτε και τη συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε έξω από αυτό, έδειξε τη μαχητικότητά του κατορθώνοντας να αυξήσει το κόστος της καταστολής σε τέτοιο βαθμό, ώστε μια ολόκληρη κατασταλτική επιχείρηση της αστυνομίας να υποχωρήσει μπροστά του. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με το ότι αποφασίσαμε η ανακατάληψη να γίνει με το φως της ημέρας και με ανοιχτή αγορά συνέβαλε και στη στήριξη από κόσμο της γειτονιάς, κάτι που ανά τα χρόνια έχουμε κρίνει ως πολύ σημαντικό για τις σχέσεις που χτίζουμε με τον κόσμο. Παρά το γεγονός πως η αστυνομία επιχείρησε τα ξημερώματα να προχωρήσει στη δεύτερη εκκένωση του κτιρίου, θεωρούμε πως τις ώρες κατά τις οποίες το κτίριο πέρασε ξανά στα χέρια του κινήματος και του κόσμου του αγώνα φάνηκε με τον πιο άμεσο τρόπο η δυναμική των ανθρώπων που αγωνίζονται απέναντι στο εξουσιαστικό σύστημα που μας περιβάλλει.
Η Libertatia ήταν και είναι ζωντανό παράδειγμα όλων εκείνων που μπορούμε να καταφέρουμε με τη συλλογικοποίηση, την αυτοοργάνωση, το πείσμα και την υπομονή. Αποτελεί ξεκάθαρη απόδειξη πως πράγματι, μπορούμε να οικοδομήσουμε όχι μονάχα κτίρια, αλλά κόσμους ολόκληρους. Και θα αγωνιστούμε μέχρι να καταφέρουμε να χτίσουμε πάνω στα συντρίμμια την κοινωνία που οραματιζόμαστε, μια κοινωνία απαλλαγμένη από κράτη και εξουσίες, μίσος και βαρβαρότητα.
Το τελευταίο διάστημα, από τη δεύτερη εκκένωση του κτιρίου μέχρι σήμερα, έχουμε προσπαθήσει να αναδείξουμε τη σημασία που έχει για εμάς η σχέση που έχουμε χτίσει με τη γειτονιά του Φαλήρου όλα αυτά τα χρόνια. Συνεχίζουμε να διατηρούμε τις επαφές μας με τον κόσμο που γνωρίζουμε, παρεμβαίνουμε στη γειτονιά μέσα από μοιράσματα στις λαϊκές, αφισοκολλήσεις και εκδηλώσεις, καθώς είναι για εμάς πολύ σημαντική η ύπαρξη και η ανάδειξη του αναρχικού λόγου στην περιοχή που βρίσκεται η Libertatia. Παράλληλα, βρισκόμαστε στη διαδικασία συλλογής υπογραφών από κόσμο που διαμένει στη Θεσσαλονίκη, ως εργαλείο τόσο στις δικαστικές αίθουσες όσο και κατά τις μάχες που θα δώσουμε το επόμενο διάστημα απέναντι στις κατηγορίες που μας έχουν αποδώσει για φθορά διατηρητέου κτιρίου λόγω της ανοικοδόμησης. Η διαδικασία της συλλογής υπογραφών έχει αναδείξει τη στήριξη που έχουμε λάβει και συνεχίζουμε να λαμβάνουμε από αλληλέγγυο κόσμο που πιστεύει στον δίκαιο αγώνα της ανοικοδόμησης, γιατί αναγνωρίζει πως το κτίριο χωρίς εμάς θα ρημάξει.
Ως συνέλευση της Κατάληψης Libertatia, προχωράμε στην έναρξη της καμπάνιας με τίτλο #ReclaimLibertatia. Στόχος μας είναι να γνωστοποιήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο την υπόθεση της Libertatia στο κίνημα και ευρύτερα στην κοινωνία. Να προχωρήσουμε το επόμενο διάστημα σε δράσεις ανάδειξης του αγώνα για την υπεράσπιση της Libertatia καλώντας τον αλληλέγγυο κόσμο που μας στηρίζει όλα αυτά τα χρόνια να συνδράμει στις κινήσεις που στοχεύουν στη διεκδίκηση της κατάληψης. Έχουμε γνωστοποιήσει στο παρελθόν πως στόχος μας είναι να ανακαταλάβουμε ξανά το κτίριο και να το γυρίσουμε ξανά εκεί όπου ανήκει: στα χέρια του κινήματος, των αγωνιστών και αγωνιστριών, όλων όσοι οραματίζονται και παλεύουν για έναν κόσμο αταξικό, έναν κόσμο πραγματικής ελευθερίας, ισότητας, δικαιοσύνης και δημιουργίας.
16 ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ, ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ LIBERTATIA
10-100-1000 ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ
ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΡΑΤΗ Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ - ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Κατάληψη Libertatia, Μάρτης 2025
Σχόλια