Κάλεσμα στήριξης της μικροφωνικής συγκέντρωσης για το εφετείο της κατάληψης Ματρόζου 45
Δευτέρα 1/12 στις 18:00, ΚαμάραΗ επαναφορά της υπόθεσης της Ματρόζου 45 στα δικαστήρια, με το εφετείο των διωκόμενων συντρόφων/ισσών να ορίζεται για τις 2 Δεκέμβρη όπου δικάζονται σε δεύτερο βαθμο, αντιμετωπίζοντας την πρωτόδικη εξοντωτική ποινή φυλάκισης 77 μηνών, αποτελεί μια ακόμη υπενθύμιση ότι οι επιθέσεις του κράτους ενάντια στους κατειλημμένους χώρους και τις δομές αυτοοργάνωσης συνεχίζουν να λειτουργούν ως μόνιμος μηχανισμός εξόντωσης κάθε ζωντανού παραδείγματος συλλογικής ζωής και μαχητικής αντίστασης.
Το εφετείο αυτό αφορά την ανακατάληψη της Ματρόζου, μια πράξη που σε πείσμα της καταστολής επιβεβαίωσε το αυτονόητο. Ότι οι χώροι που χτίζονται από την ανάγκη και τη συντροφικότητα δεν εγκαταλείπονται αμαχητί, αλλά υπερασπίζονται στην πράξη, ακόμη και μέσα σε περιβάλλον ασφυκτικού ελέγχου. Η επάνοδος της υπόθεσης στο δικαστήριο επιχειρεί να επανανομιμοποιήσει τη βίαιη εισβολή της 18ης Δεκέμβρη 2019, να παρουσιάσει ως «πειθαρχικό μέτρο» μια κατασταλτική επιχείρηση που είχε στόχο να τσακίσει κάθε έννοια αυτοοργάνωσης αλλά και να διατηρήσει σε καθεστώς μόνιμης ομηρίας όσους και όσες υπερασπίστηκαν τον χώρο τους, όπως έχει συμβεί επανειλημμένα σε αντίστοιχες υποθέσεις, στη Libertatia, τον λόφο Καστέλι, τον Ευαγγελισμό, την κατάληψη Κουβέλου, την Παναιτωλίου και Αρβάλη και δεκάδες ακόμη χώρους που χτυπήθηκαν με πρόσχημα την «ασφάλεια» και την «τάξη».
Το δικαστήριο της Ματρόζου, επομένως, δεν αφορά μια μεμονωμένη σύγκρουση αλλά εντάσσεται σε έναν συνεχή ιστορικό κύκλο επιθέσεων, όπου η εξουσία προσπάθησε με κάθε τρόπο να εκφοβίσει, να εξοντώσει και να διαλύσει τις κοινότητες που τόλμησαν να οργανώσουν τις ζωές τους έξω από τα προστάγματα που αυτή επιβάλει.
Για εμάς, όμως, η μνήμη αυτή δεν εκκενώνεται, δεν γκρεμίζεται και δεν υποτάσσεται σε δικαστικά χαρτιά, αποτελεί τη βάση πάνω στην οποία συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε ενάντια στην κρατική βία, ενάντια στην ποινικοποίηση των αρνήσεων και των επιθυμιών μας, ενάντια στην επιβολή της κανονικότητας που θέλει τους ανθρώπους απομονωμένους, υπάκουους και φοβισμένους.
Η αλληλεγγύη προς τους/ις διωκόμενους/ες της Ματρόζου 45 είναι η συνέχιση της αντίστασης απέναντι σε μια εξουσία που επιχειρεί να εξαφανίσει ό,τι δεν μπορεί να ελέγξει, αλλά και η υπενθύμιση ότι οι κοινότητες αγώνα δεν διαλύονται με την εκκένωση ενός κτιρίου, αλλά συνεχίζουν να υπάρχουν μέσα από τις σχέσεις, τις πράξεις και τα συλλογικά μας βήματα.
Στεκόμαστε δίπλα σε όσους και όσες διώκονται όχι μόνο επειδή κάποτε βρέθηκαν σε έναν κατειλημμένο χώρο, αλλά επειδή επέλεξαν να σταθούν απέναντι στην κρατική βία και να υπερασπιστούν έναν τρόπο ζωής που γεννιέται από την ανάγκη και την αξιοπρέπεια. Η μάχη αυτή είναι κοινή για όλους μας, γιατί οι επιθέσεις στις καταλήψεις αποτελούν επιθέσεις στις δυνατότητες που έχουμε να φανταστούμε και να χτίσουμε άλλες μορφές συλλογικής ύπαρξης.
Η Ματρόζου 45 παραμένει ένα σημείο του αγώνα, όχι μια κλεισμένη υπόθεση.
Και όσο υπάρχουν άνθρωποι που υπερασπίζονται τους χώρους και τις ζωές τους, κανένα δικαστήριο δεν θα μπορέσει να κλείσει τους δρόμους της αντίστασης.
ΚΑΜΙΑ ΚΑΤΑΛΗΨΙΑΣ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ
ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ - ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ -
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
10 100 100ΑΔΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ
Συνελευση υπεράσπισης της κατάληψης Libertatia

Σχόλια