25η Νοέμβρη - ημέρα μνήμης και αγώνα
Κάλεσμα στήριξης στη συγκέντρωση - πορείαΤρίτη 25 Νοεμβρίου στις 18:00 στην Καμάρα
«Για εκείνες τις γυναίκες που μας υπενθυμίζουν ότι αναρχισμός είναι πρώτα απ’ όλα οι ίδιοι οι άνθρωποι: όλες αυτές που με τις πράξεις τους συγκρότησαν το κίνημα του αναρχισμού, που αφιερώθηκαν σ’ αυτόν και τον βοήθησαν ν’ αντέξει και να σταθεί στα πόδια του, που βρέθηκαν άφοβα εκεί να ακούσουν όσους έδιναν ζωή στις λέξεις, που συμμετείχαν σε πρωτοπορίες και κοινωνικά εγχειρήματα και πρότυπες κοινότητες, που βγήκαν στο δρόμο και ξόδεψαν τις ζωές τους εκεί για την επικράτηση αυτού που σήμερα είναι αυτονόητο, μα που κάποτε όχι. Εκείνες που τα έβαλαν με την εποχή τους, που δεν λογάριασαν κινδύνους, που προσπάθησαν και έφεραν το καινούργιο. Που ελευθερώθηκαν πρώτες από αρχές και θεσμούς και προκαταλήψεις, και σφράγισαν με τη ζωή και το έργο τους την ελευθερία όλες εκείνες που εκτελέστηκαν ή δολοφονήθηκαν, εκείνες που φυλακίστηκαν, που κυνηγήθηκαν και λοιδορήθηκαν, αλλά δεν το έβαλαν κάτω και παρά τις τόσες δυσκολίες δεν δίστασαν ποτέ και παρέμειναν «ωραίοι άνθρωποι».
Για κείνες, για όλες εκείνες...»
(από το βιβλίο: Γυναίκες της αναρχίας. Εκδ. Πανοπτικόν)
Η 25η Νοέμβρη καθιερώθηκε ως ημέρα για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, σε ανάμνηση της φρικτής δολοφονίας των αδερφών Μιραμπάλ, καθώς και για την ανάδειξη της βίας κατά των γυναικών σε παγκόσμια διάσταση.
Βρισκόμαστε σήμερα σε μια περίοδο που η κοινωνική βία συνολικά αλλά και η βία κατά των γυναικών συγκεκριμένα συνεχίζει να μεγαλώνει. Το κρατικό και καπιταλιστικό σύστημα εντείνει την επίθεσή του στη βάση της κοινωνίας σε όλα τα επίπεδα, κανονικοποιώντας μια πραγματικότητα όπου η ανθρώπινη ζωή υποτιμάται και η αυτοδιάθεση των γυναικών συνθλίβεται. Τα περιστατικά γυναικοκτονιών και οι επιθέσεις ενδοοικογενειακής και έμφυλης βίας πληθαίνουν, αποκαλύπτοντας καθημερινά μια σκοτεινή πραγματικότητα που δεν είναι ούτε τυχαία ούτε μεμονωμένη αλλά οργανικό κομμάτι της πατριαρχικής βίας. Το πρόσφατο κύμα επιθέσεων, από δολοφονίες γυναικών μέσα σε σπίτια, σε δρόμους και σε χώρους εργασίας, μέχρι τα άγρια περιστατικά βασανισμού και κακοποίησης, αναδεικνύει το βάθος μιας βίας που δεν τιθασεύεται από τους θεσμούς, αλλά συχνά βρίσκει κάλυψη, καθυστέρηση δικαίωσης ή απαξίωση.
Το 2025, έχουν καταγραφεί 19 γυναικοκτονίες, ενώ οι αναφορές για σεξουαλική παρενόχληση, κακοποίηση παιδιών και trafficking παραμένουν δεκάδες. Τέτοιες υποθέσεις συχνά παραμένουν ανοιχτές για χρόνια, με τους θύτες να αμείβονται από τη σιωπή ή την αδράνεια των θεσμών και να προστατεύονται από τα κυκλώματα και τη διαπλοκή σε επίπεδο πολιτικό και οικονομικό.
Σε διεθνή κλίμακα, στην Παλαιστίνη οι γυναίκες εξακολουθούν να βιώνουν τις πιο σκληρές εκδοχές του πολέμου και της κατοχής: συνεχή εκτοπισμό, πείνα, ανασφάλεια, έλλειψη πρόσβασης σε ιατρική φροντίδα, εκτεταμένες απώλειες οικογενειών και κοινοτήτων αλλά και με τη χρήση του βιασμού ως όπλο πολέμου. Ζουν σε συνθήκες όπου η έμφυλη βία πολλαπλασιάζεται, δεν υπάρχουν ασφαλείς χώροι, μητέρες γεννούν χωρίς υγειονομική φροντίδα και κορίτσια μεγαλώνουν μέσα σε ερείπια. Η βία που βιώνουν καθημερινά δεν είναι παρά η συμπύκνωση όλων των μορφών εξουσίας και αποστέρησης που ασκούνται στα σώματα των πιο ευάλωτων πληθυσμών.
Η έμφυλη βία, μια από τις εκφάνσεις της πατριαρχίας δεν είναι ανεξάρτητη από το κοινωνικό και οικονομικό σύστημα. Είναι η βία που γεννιέται μέσα από τις ίδιες τις δομές που παράγουν φτώχεια, ανισότητες, πολέμους, φόβο και εξουσία πάνω στα σώματα και συνδέεται με κάθε μορφή εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Τα σκάνδαλα με τις εξωσωματικές και οι απάτες σε διάφορους τομείς, η εμπορευματοποίηση της αναπαραγωγής, όλα αυτά δείχνουν ότι η εκμετάλλευση των γυναικών είναι συστηματική και διαδεδομένη. Αντίστοιχα, η αδιαφορία και η ανοχή των θεσμών στην κακοποίηση και την έμφυλη βία αποτελεί κομμάτι του ίδιου συστήματος που διαιωνίζει τη βία.
Με τη σειρά μας, προτάσσουμε τη συλλογικότητα και την οργάνωση σε κοινότητες αγώνας μέσα από τις αξίες τις αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης. Η επιλογή μας είναι να στεκόμαστε ο ένας δίπλα στην άλλη, να υπερασπιζόμαστε τη ζωή και την αξιοπρέπεια και να αγωνιζόμαστε ώστε η βία, η εκμετάλλευση και η καταπίεση να μην γίνουν κανονικότητα. Η έμφυλη βία θα υπάρχει όσο υπάρχει το κράτος, η πατριαρχία και ο καπιταλισμός, και γι’ αυτό ο αγώνας συνεχίζεται, καθημερινά και παντού, μέσα από κοινή δράση και οργανωμένη αντίσταση.
Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΒΙΑΖΕΙ ΚΑΙ ΣΚΟΤΩΝΕΙ - ΠΟΤΕ ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΕΠΙΖΩΣΕΣ ΕΜΦΥΛΗΣ ΒΙΑΣ, ΣΤΑ ΘΥΜΑΤΑ TRAFFICKING ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΕΣ ΠΑΛΕΥΟΥΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΣΙΩΠΗ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ
ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΚΡΑΤΟΣ, ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ - Η ΕΜΦΥΛΗ ΒΙΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΣΜΙΚΗ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ
Libertatia, συλλογικότητα για τον ελευθεριακό κομμουνισμό
Σχόλια