Αντικρατική πορεία: 06/12, 18:00, Καμάρα
Έχουν περάσει 16 χρόνια από τη δολοφονία του αναρχικού μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό Ε. Κορκονέα, στα Εξάρχεια. Μία δολοφονία που οδήγησε σε μια μαζική εξέγερση σε πανελλαδικό επίπεδο. Η συγκεκριμένη κρατική δολοφονία ήρθε να συμπληρώσει το γενικευμένο κλίμα καταστολής των αγώνων που επικρατούσε εκείνη την περίοδο επιδεικνύοντας, με τον πιο βίαιο τρόπο, την ουσία του κράτους. Η κρατική κυριαρχία ωστόσο κλονίστηκε από την εξέγερση που ακολούθησε, αναδεικνύοντας την συλλογική δύναμη που ενυπάρχει στους καταπιεσμένους καθώς και ότι η εξουσία δεν είναι παντοδύναμη.
Δεκαέξι χρόνια μετά, κράτος και αφεντικά συνεχίζουν την επίθεση σε όλες τις πτυχές της ζωής μας, συνεχίζουν να δολοφονούν και να καταστέλλουν. Η σημερινή κρατική πολιτική, έχοντας αφήσει χιλιάδες νεκρούς πίσω της μετά από την πανδημία covid-19 μέχρι και την τραγωδία στα Τέμπη, εντείνεται όλο και περισσότερο απέναντι στις χαμηλότερες κοινωνικές τάξεις. Από το δυσβάσταχτο κόστος ζωής, την υποβάθμιση της υγείας και της παιδείας, τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας, τις ανύπαρκτες υποδομές ΜΜΜ, την λεηλασία της φύσης με καταστροφικές συνέπειες, τις καθημερινές γυναικοκτονίες και τις δολοφονία μεταναστών και μεταναστριών σε υδάτινα και χερσαία σύνορα, κράτος και κεφάλαιο αποδεικνύουν καθημερινά πως καμία ζωή δεν έχει αξία.
Ταυτόχρονα η αντιεξεγερτική πολιτική είναι απαραίτητο όπλο του κράτους για να καταστείλει και να εξαφανίσει οποιαδήποτε συλλογική αντίσταση. Από τις επιθέσεις στις καταλήψεις και δομές αγώνα, με πιο πρόσφατο παράδειγμα την συνεχόμενη επίθεση στην κατάληψή μας, την Libertatia, την απαγόρευση συγκεντρώσεων και πορειών, την αστυνομοκρατία στους χώρους συγκεντρώσεων, τις συλλήψεις και την βίαιη καταστολή των κινητοποιήσεων με χημικά και ξύλο, όπως έγινε πολύ πρόσφατα με τη κατάληψη στο Υπουργείο Πολιτικής Προστασίας από τους εποχικούς πυροσβέστες μέχρι τις κρατικές σκευωρίες και τη στοχοποίηση αγωνιστών και αγωνιστριών, όπως φαίνεται από την πρόσφατη υπόθεση των Αμπελοκήπων και την προσπάθεια σύνδεσης του Ν.Ρωμανού και των υπολοίπων προφυλακισμένων αγωνιστών, δείχνουν πως το κράτος ιεραρχεί ψηλά στην πολιτική του ατζέντα την πλήρη καταστολή οποιασδήποτε αντίστασης ενάντια στα σκοταδιστικά του πλάνα, τα οποία επιφυλάσσουν μια κοινωνία ανελεύθερη και αποστειρωμένη. Στην ουσία, προσπαθεί να δομήσει μια κοινωνία ζωσμένη στον φόβο, την υποταγή, την μισαλλοδοξία, τη βαρβαρότητα και τον κανιβαλισμό.
Όπως είπαμε και παλιά, η εξέγερση ήταν μόνο η αρχή
για τους αγώνες που ακολούθησαν και ακολουθούν.
Η εξέγερση του ‘08 έδειξε τα όριά της, άφησε πίσω της όμως μια παρακαταθήκη που μας έδειξε οτι χρειαζόμαστε περισσότερη οργάνωση και αφοσίωση για να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε. Ως αναρχικοί & αναρχικές υψώνουμε αναχώματα ενάντια στην κρατική απειλή και βία. Προτάσσουμε την συλλογικοποίηση των από τα κάτω, να οργανώσουμε τον αγώνα μας ενάντια στην κυριαρχία κράτους και κεφαλαίου που σκορπούν τρομοκρατία, θάνατο και καταστροφή. Να παλέψουμε για το γκρέμισμα του σάπιου εξουσιαστικού συστήματος που μας κλέβει τη ζωή, για να οικοδομήσουμε μια κοινωνία πραγματικής ελευθερίας, ισότητας και δικαιοσύνης.
Συνεχής επαναστατικός αγώνας,
για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΙΣ/ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΕΣ/ΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ & ΑΓΩΝΙΣΤΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ ΜΑΡΙΑΝΝΑ Μ., ΔΗΜΗΤΡΑ Ζ., ΔΗΜΗΤΡΗ, ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ
ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑΣ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ
ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΤΡΙΒΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
Libertatia, συλλογικότητα για τον ελευθεριακό κομμουνισμό
Σχόλια