‘’Η άσκηση της φαντασίας είναι επικίνδυνη για όσους επωφελούνται από τον τρόπο που τα πράγματα είναι επειδή έχει τη δύναμη να δείξει ότι η παρούσα κατάσταση των πραγμάτων δεν είναι μόνιμη, δεν είναι καθολική, δεν είναι απαραίτητη.
[…]
Δεν θα γνωρίσουμε τη δική μας αδικία αν δεν μπορέσουμε να φανταστούμε πώς είναι η δικαιοσύνη. Δεν θα είμαστε ελεύθεροι, αν δεν φανταστούμε πώς είναι η ελευθερία. Δεν μπορούμε να απαιτήσουμε από κάποιον να προσπαθήσει να επιτύχει τη δικαιοσύνη και την ελευθερία που δεν είχε την ευκαιρία να φανταστεί ως εφικτές.’’
UrsulaK. LeGuin
Η δύναμη της τέχνης να ενδυναμώνει τους καταπιεσμένους και να τρομοκρατεί τους καταπιεστές είναι συνδεδεμένη με την ιστορία της. Πολλά παραδείγματα καλλιτεχνών είναι γνωστά που τιμωρήθηκαν βάναυσα από την εξουσία για το θάρρος τους να αναδείξουν την αλήθεια, την οξυδέρκεια των έργων τους, την εύστοχη αμφισβήτηση, την ικανότητα να εμπνέουν. Αντίστοιχα πολλά όμως είναι τα παραδείγματα όπου αυτού του είδους η καταστολή αντί να οδηγήσει στην αποσιώπηση, τόνισε την αναγκαιότητα και την προσφορά των αγωνιστών καλλιτεχνών ακόμα περισσότερο. Μια τέτοια περίπτωση είναι αυτή του Pablo Hasel.
Ο ράπερ από την Καταλονία είχε καταδικαστεί και στο παρελθόν για ‘’ωραιοποίηση της τρομοκρατίας’’ βάσει σχολίων του στο twitter, το 2014. Το 2019 του επιβλήθηκε ποινή με αναστολή τριών ετών. Όμως κρίθηκε εκ νέου ένοχος με την ίδια νομοθεσία για σχόλια του στο twitter και για ένα τραγούδι του. Το έγκλημά του σχετίζεται και πάλι με την ‘’τρομοκρατία’’ και επιπλέον κατηγορείται για εξύβριση της μοναρχίας (γιατί στην Ισπανία αυτή η απαρχαιωμένη μορφή εξουσίας είναι ακόμα, σαν αταβιστικό φετίχ, ιερή και σημαντική). Το αποτέλεσμα είναι ότι πρέπει να εκτίσει ποινή 9 μηνών.
Αψηφώντας τις επιταγές της εξουσίας, ο Hasel, αντί να παραδοθεί, επέλεξε να οχυρωθεί μαζί με αλληλέγγυους/ες στο πανεπιστήμιο της Λέριδα. Μετά από σύγκρουση που διήρκεσε 24 ώρες, οι δυνάμεις καταστολής κατάφεραν να τον συλλάβουν νωρίς την Τρίτη 16/2. Την ώρα της σύλληψής του φώναξε: ”Εχθροί του λαού, θα αγωνιστούμε για να κερδίσουμε. Θάνατος στο φασιστικό κράτος". Μέχρι και σήμερα η αντίδραση στην Καταλονία είναι ισχυρή: μεγάλες κινητοποιήσεις στην Βαρκελώνη, τη Λέριδα και άλλες πόλεις έχουν συνταράξει την Ισπανία, με τον κόσμο να ενώνεται κάτω από το σύνθημα FreePablo και να συγκρούεται επανειλημμένα με τις αστυνομικές δυνάμεις, οι οποίες προφανώς απαντούν όπως ξέρουν σε όλο τον κόσμο: με βάναυση και ανηλεή καταστολή.
Δυστυχώς, η παραπάνω περίπτωση μόνο μοναδική δεν είναι. Στην Ισπανία με βάση αυτή τη νομοθεσία, έχουν γίνει ήδη 76 διώξεις. Παρόμοια παραδείγματα υπάρχουν και στην Γερμανία. Και εδώ κάποιος μπορεί να αναρωτιέται πως είναι δυνατόν στην Ευρώπη, η οποία ευαγγελίζεται για τον εαυτό της ένα προφίλ προστατευτικό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας του λόγου, η πολιτική έκφραση να δέχεται τέτοια φίμωση. Ενδεικτικά, μπορούμε να παραπέμψουμε στην άνοδο της ακροδεξιάς σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, στη μεταχείριση των μεταναστών στα σύνορα και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και στην εξαιρετικά επικερδή αγοραπωλησία πολεμικών εξοπλισμών.
Στρέφοντας το βλέμμα μας και στην Ελλάδα, ούτε μια εβδομάδα πριν κατατέθηκε στη βουλή αντίστοιχο σχέδιο νόμου προς ψήφιση. Αν και η παράγραφος β, που συνέδεε επιπλέον και τον τρομονόμο 187 Α και Β, ανακαλέστηκε και αφαιρέθηκε μετά από μαζικές αντιδράσεις και κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα, το πρώτο σκέλος συνεχίζει να παρέχει στο κράτος τη δυνατότητα ευνοϊκής ανάγνωσης του γράμματος του νόμου. Συγκεκριμένα αναφέρει ‘’Οι υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων δεν πρέπει: α) να εμπεριέχουν υποκίνηση σε βία ή μίσος εναντίον ομάδας ανθρώπων, ιδίως λόγω φύλου, φυλής, χρώματος, εθνοτικής καταγωγής, ιθαγένειας ή κοινωνικής προέλευσης, γενετικών χαρακτηριστικών, γλώσσας, θρησκείας ή πεποιθήσεων, πολιτικών φρονημάτων ή κάθε άλλης γνώμης…’’. Ενώ φαινομενικά μοιάζει να προστατεύει, ας αναλογιστούμε α) πόσο έντονη είναι πραγματικά η πρόθεση του ελληνικού κράτους να κάνει οτιδήποτε πέρα από το να καταπιέζει μειονοτικές ομάδες (ίσως σύντομα να δούμε τη δημιουργία κάποιου ευφάνταστου σώματος ασφαλείας για αυτήν ακριβώς τη δουλειά) και β) αν ο νόμος αυτός θα εφαρμοστεί κυρίως σε ρατσιστικές και εθνικιστικές δηλητηριώδεις ρητορείες ή σε οποιονδήποτε και οποιαδήποτε αντιτίθεται σε αυτές. Όπως γράφει ο ίδιος ο Hasel σε μήνυμα που αποστέλλει μετά τη φυλάκισή του: ‘’Επιπλέον, έχουν απαγορεύσει και καταστείλει διαδηλώσεις με την δικαιολογία της Πανδημίας επιτρέποντας ταυτόχρονα την κυκλοφορία των φασιστών ή άλλων συναθροίσεων’’. Καθόλου τυχαίο, καθώς στις 14/2 πραγματοποιήθηκε ναζιστική συγκέντρωση στην Ισπανία για να τιμήσουν την Κυανή Μεραρχία που υπηρέτησε τον Χίτλερ στον ΒΠΠ. Παρομοίως και στην Ελλάδα, στις 30 Ιανουαρίου, η Χρυσή Αυγή πραγματοποίησε ανενόχλητη συγκέντρωση στο μνημείο των Ιμίων, σε μια περίοδο όπου μια ανάρτηση πανό από τον κόσμο του αγώνα θεωρείται casusbelli και αντιμετωπίζεται με υπερμεγέθεις αστυνομικές επεμβάσεις. Το κράτος που ‘’καταδίκασε’’ το φασιστικό αυτό μόρφωμα, έρχεται σε σύντομο χρόνο να επιβεβαιώσει και πάλι την πραγματική του σχέση μαζί του. Την ίδια στιγμή που φασίστες καταδικασμένοι για ποινικά αδικήματα, αποφυλακίζονται «εξπρές» ή τυγχάνουν ιδιαίτερης ευνοϊκής διαχείρισης από τον κρατικό μηχανισμό, οι αγωνιστές πολιτικοί κρατούμενοι τιμωρούνται εκδικητικά διεκδικώντας βασικά δικαιώματα όπως στην περίπτωση του αγωνιστή Δ. Κουφοντίνα που βρίσκεται σε απεργίας πείνας από τις 8 Γενάρη διασωληνομένος σε ΜΕΘ με κίνδυνο της ζωής του, διεκδικώντας την μεταγωγή του στις φυλακές Κορυδαλλού όπως επιτάσσει ο φωτογραφικός νόμος που ψήφισε η ίδια η κυβέρνηση. Γίνεται για μια ακόμη φορά εμφανές ότι οι φασίστες είναι ελεύθεροι να εκφράσουν το μίσος τους με τις ευχές του αστικού κράτους αλλά οι αντιφασίστες σε λίγο δε θα επιτρέπεται ούτε καν να αναφέρονται σε αυτό.
Δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη σχετικά με τις επιλογές του κράτους και των συσχετιζόμενων φερέφωνων του, με σκοπό τη φίμωση όσων ανατρεπτικών φωνών εναντιώνονται σε ένα σάπιο σύστημα που βασίζεται στην εκμετάλλευση. Όσο υπάρχει κράτος και καπιταλισμός η «ελευθερία του λόγου», οι απαγορεύσεις, ο όρος «τρομοκρατία» θα καθορίζονται πάντα κατ’ εντολή της άρχουσας τάξης, εις βάρος της κοινωνίας και των καταπιεσμένων και αγωνιζόμενων κομματιών της. Ας μη τους το επιτρέψουμε.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ PABLOHASEL
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΦΙΜΩΣΗΣ ΜΑΣ
Η ΤΕΧΝΗ ΕΙΝΑΙ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΩΝ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 20/2, 12.00, ΣΤΟ ΙΣΠΑΝΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ (ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΝΙΚΗΣ 3)
Τοπικός συντονισμός Θεσσαλονίκης, Αναρχική Πολιτική Οργάνωση- Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
Σχόλια