ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ
Στις 8 Ιανουαρίου ο πολιτικός κρατούμενος Δ. Κουφοντίνας δήλωσε, για πολλοστή φορά, την έναρξη απεργίας πείνας, χρησιμοποιώντας το μόνο μέσο διεκδίκησης που του έχει απομείνει ως ανάχωμα απέναντι στην επίθεση του κράτους εναντίον του. Σκοπός του αγώνα του είναι η μεταγωγή του στον Κορυδαλλό από τις φυλακές Δομοκού, όπου μεταφέρθηκε βίαια έπειτα από την «απαγωγή» του από τις αγροτικές φυλακές Βόλου. Ο Δ. Κουφοντίνας έχει εκτίσει τα 16 από τα 18 χρόνια του εγκλεισμού του στα υπόγεια των φυλακών του Κορυδαλλού, που φτιάχτηκαν κατ΄εντολή του ίδιου του Μ. Χρυσοχοΐδη ειδικά για τα μέλη της ε.ο. 17 Νοέμβρη, και εκεί πρέπει να επιστρέψει όπως προβλέπεται από το αντισωφρονιστικό νόμο που πέρασε πρόσφατα η κυβέρνηση.
Όπως δήλωσε και ο ίδιος: «Αφού επιμένουν στο νόμο που τόσο προκλητικά μηχανεύτηκαν, οφείλουν να τον εφαρμόσουν, τουλάχιστον αυτόν, και να με ξαναφέρουν στο υπόγειο του Κορυδαλλού, στην ειδική πτέρυγα που έκτισε ο ίδιος ο υπουργός της καταστολής, ο Μ. Χρυσοχοΐδης, για να θάψει την 17Ν, και όπου πέρασα τα 16 από τα 18 χρόνια που είμαι στη φυλακή».
Η διεύθυνση των φυλακών Δομοκού μετέφερε τον Δ. Κουφοντίνα -με ήδη σοβαρά προβλήματα υγείας- σε θάλαμο νοσηλείας της φυλακής, όπου παραμένει κλειδωμένος 24ώρες το εικοσιτετράωρο. Με αυτόν τον τρόπο, του στερείται κάθε δυνατότητα επικοινωνίας με τους συγκρατούμενους του. Παράλληλα, δεν υπάρχει καμία επιτήρηση της υγείας του, δεδομένου ότι ο μόνος δίαυλος επικοινωνίας με τους νοσηλευτές είναι ένα ηλεκτρικό κουδούνι. Πρόκειται επομένως για μία ξεκάθαρη τακτική βασανισμού. Ο κρατικός μηχανισμός με όλο του το μένος στρέφεται εκδικητικά προς το πρόσωπο του, προσπαθώντας να κάμψει το ηθικό του και αδιαφορώντας πλήρως για την ίδια του τη ζωή. Σε ένδειξη αλληλεγγύης προέβησαν σε απεργία πείνας και άλλοι πολιτικοί κρατούμενοι όπως ο Π. Γεωργιάδης, ο Β. Σταθόπουλος, ο Γ. Δημητράκης και ο Ν. Μαζιώτης.
Οι κρατούμενοι χάνουν κάθε ανθρώπινη ιδιότητα όταν διαβαίνουν τις πύλες των φυλακών. Το σύστημα «σωφρονισμού» ισοδυναμεί με σύστημα εξόντωσης, ειδικά στην δεδομένη χρονική στιγμή με την έξαρση της πανδημίας του κορονοϊού. Μοναδικό μέτρο για την αντιμετώπιση της πανδημίας -οξύμωρα- αποτελεί η καταπάτηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων των κρατουμένων, τα οποία δεν τους δόθηκαν απλόχερα, αλλά κατακτήθηκαν από αγώνες εντός και εκτός των τοίχων των φυλακών. Το κράτος επιλέγει την αναστολή αδειών, επισκεπτηρίων και μεταγωγών, την ίδια στιγμή που τα κρούσματα ολοένα και αυξάνονται με είδη εκατοντάδες επιβεβαιωμένα κρούσματα και πάνω από 5 νεκρούς. Στο ίδιο καθεστώς αορατότητας αργοπεθαίνουν σε άθλιες συνθήκες και οι έγκλειστοι μετανάστες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης με πιο πρόσφατο παράδειγμα τις εικόνες από το Καρά Τεπέ στη Λέσβο.
Με πρόσχημα την πανδημία, το κράτος επιχειρεί μέσω νομοσχεδίων και ωμής βίας την πλήρη πειθάρχηση της κοινωνικής βάσης. Η παρουσία της αστυνομίας είναι ασφυκτική στα αστικά κέντρα αλλά δεν έχουν λείψει και περιστατικά αστυνομικής αυθαιρεσίας και σε μικρότερες πόλεις. Ο ρόλος των κατασταλτικών δυνάμεων είναι πλέον εξόφθαλμος, και δεν είναι άλλος από την πλήρη εξαφάνιση –σύμφωνα πάντα με τις κρατικές προσταγές- κάθε ταξικής και κοινωνικής αντίστασης. Αστυνομοκρατία- αυθαιρεσία- καταστολή: τρείς λέξεις χαρακτηριστικές για το σήμερα. Το κερασάκι στην τούρτα έρχεται να συμπληρώσει το νέο νομοσχέδιο για την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, το οποίο υπερψηφίστηκε στις 11/2 ενώ πανελλαδικά χιλιάδες άνθρωποι πλαισίωσαν τις μαζικές και μαχητικές διαδηλώσεις εναντίων του, έναν χρόνο μάλιστα μετά την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Το νομοσχέδιο αυτό μέσα σε όλα συμπεριλαμβάνει την λειτουργία πανεπιστημιακής αστυνομίας, face control και πειθαρχικά για τους αγωνιζόμενους φοιτητές. Οτιδήποτε δεν χωράει δηλαδή στα πλαίσια της εύρυθμης λειτουργίας κράτους και καπιταλισμού διώκεται και καταστέλλεται.
Η πολιτική της προληπτικής αντιεξέγερσης, οι ταξικοί φραγμοί και ο ιδεολογικός πόλεμος του κράτους ολοένα και εντείνονται. Μέρος της πολιτικής αυτής ατζέντας είναι και η εξόντωση των πολιτικών κρατούμενων. Για αυτό και το κράτος επιλέγει να χτυπήσει έναν πολιτικό κρατούμενο σαν τον Δ. Κουφοντίνα, του οποίου το πρόσωπο συμπυκνώνει για τους εξουσιαστές όλο το φάσμα των πολιτικών τους αντιπάλων, που μάχονται ενάντια σε κράτος και καπιταλισμό για μια ζωή με αξιοπρέπεια.
Σήμερα ο Δ. Κουφοντίνας διανύει την 37η ημέρα απεργίας πείνας με τους γιατρούς να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, δηλώνοντας πως η κατάσταση της υγείας του έχει φτάσει σε πολύ κρίσιμη κατάσταση. Συγκεκριμένα, από την πολυήμερη ασιτία έχουν εκδηλωθεί σοβαρά προβλήματα στη χολή και στο στομάχι του απεργού, τα οποία εκδηλώνονται με εμέτους, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να προσλάβει νερό. Η ενυδάτωσή του γίνεται πλέον αναγκαστικά με ορό, κάτι που βέβαια δε μειώνει ούτε τον κίνδυνο της ζωής του ούτε τη μη αντιστρεψιμότητα κάποιας βλάβης.
Μέσα σε ένα χρόνο από το ξέσπασμα της πανδημίας παραπάνω από 6.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στον ελλαδικό χώρο με το κυβερνόν κόμμα να αδιαφορεί πλήρως και να νομοθετεί συνεχώς ενάντια στην κοινωνική βάση απαγορεύοντας μάλιστα τις διαδηλώσεις με πρόσχημα την προστασία της υγείας. Αν κάποιοι ακόμα αδυνατούν να καταλάβουν πως οι θάνατοι αυτοί αποτελούν ένα μαζικό κρατικό έγκλημα μπορούν, για να καταλάβουν το τι αξία έχει η ανθρώπινη ζωή για τους εξουσιαστές, να στραφούν στην υπόθεση του Δ. Κουφοντίνα, τον οποίο δολοφονούν λίγο λίγο μέρα με τη μέρα επειδή διεκδικεί το αυτονόητο με το μόνο μέσο που έχει.
Ως αναρχικοί/ες στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα του Δ. Κουφοντίνα, ενάντια στις ρεβανσιστικές τακτικές του κράτους. Οφείλουμε να υψώσουμε αναχώματα στην κρατική αυθαιρεσία, να σταθούμε δίπλα σε αυτούς που διεκδικούν και αγωνίζονται.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟΥ Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ
ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΙΤΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΜΕΤΑΓΩΓΗ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΡΙΤΗ 16/2 17:00 ΚΑΜΑΡΑ
Τοπικός συντονισμός Θεσσαλονίκης, Αναρχική Πολιτική Οργάνωση- Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
Σχόλια