Η ROSA NERA ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ
τα αγκάθια από τα μαύρα ρόδα θα ανθίζουν μια ζωή...
Ακόμη ένα χτύπημα στον κόσμο και στις δομές του αγώνα έρχεται να προστεθεί με την επίθεση σε μια από τις πιο παλιές καταλήψεις της χώρας. Στις 5/9 τα ξημερώματα, μπάτσοι εισβάλουν στη Rosa Nera έπειτα από 16 χρόνια συνεχούς παρουσίας στον λόφο Καστέλι -τον οποίο επιβουλεύεται η εταιρία Belvedere για να τον μετατρέψει σε ξενοδοχείο με τις ευλογίες του πρύτανη του Πολυτεχνείου Κρήτης- αλλά και στους κοινωνικούς αγώνες στην πόλη των Χανίων. Η αστυνομία άδειασε το κτίριο και συνέλαβε 16 άτομα με τις κατηγορίες της φθοράς μνημείου και της διατάραξης οικιακής ειρήνης. Κατηγορίες οι οποίες για ακόμη μια φορά δείχνουν την εκδικητική στάση του κράτους προς αυτούς που αγωνίζονται, όταν κατηγορούνται για φθορά μνημείου αυτοί που με κόπο, προσωπική και συλλογική δουλειά μετατρέψανε ένα ερειπωμένο κτίριο σε έναν χώρο με πολιτιστικές, πολιτικές και κοινωνικές εκδηλώσεις, σε έναν χώρο βιώσιμο και ανοιχτό για όλη την τοπική κοινωνία. Η κοινωνική απήχηση φάνηκε τις επόμενες ώρες και μέρες, με κινήσεις αλληλεγγύης από πλήθος οργανώσεων και πολιτικών ομάδων καθώς και από την ίδια την τοπική κοινωνία των Χανίων. Κατά τη διάρκεια της εκκένωσης συγκεντρώθηκε αλληλέγγυος κόσμος έξω από την κατάληψη και προσπάθησε να εμποδίσει τα φορτηγά να απομακρυνθούν από το σημείο. Τότε έγινε χρήση χημικών και κρότου λάμψης έτσι ώστε να διαλυθεί η συγκέντρωση. Όμως ο κόσμος δεν πτοήθηκε. Την ίδια μέρα πάνω από 2000 άτομα συμμετείχαν στην πορεία αλληλεγγύης για τη Rosa και τις επόμενες μέρες ακολούθησαν κι άλλες δράσεις αλληλεγγύης. Στις 9/9 το πρωί καταλήφθηκε το δημαρχείο Χανίων, δημιουργώντας έτσι ένα κοινό σημείο αγώνα για τις επόμενες κινήσεις αλληλεγγύης και δείχνοντας πως το ζήτημα των καταλήψεων δεν τελειώνει ούτε με εκκενώσεις ούτε με καταστολή.
Η επίθεση αυτή του κράτους έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά κατασταλτικών χτυπημάτων, τα οποία συνδέονται άμεσα με την ευρύτερη κοινωνική και πολιτική συγκυρία. Ενώ μέσα από τις συνέπειες του covid-19 η ολοκληρωτική χρεοκοπία του συστήματος εξουσίας φαίνεται να επιβάλλεται ως παγκόσμια πραγματικότητα, την ίδια στιγμή -με τη νέα τωρινή έξαρση της πανδημίας- η ανεργία, η φτώχεια και η ανέχεια της κοινωνίας παρουσιάζουν μια παράλληλη έξαρση. Συγχρόνως, η λεηλασία της φύσης συνεχίζεται σαν να μη συμβαίνει τίποτα, από τις αιολικές εγκαταστάσεις και τις εξορύξεις υδρογονανθράκων ως τις διάφορες πυρκαγιές σε όλη την Ελλάδα και τις κρατικές αντιπαραθέσεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Σε αυτή την περίοδο κι ενώ οι συνθήκες για τους φυλακισμένους, τους πρόσφυγες και τις μετανάστριες που πεθαίνουν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης -αν όχι νωρίτερα στα σύνορα- γίνονται χειρότερες μέρα με τη μέρα, το κράτος χτυπάει τα κέντρα των κοινωνικών αντιστάσεων και τον κόσμο που αγωνίζεται.
Με αυτή την στάση το κράτος αποδεικνύει ότι τα οικονομικά κέρδη των αφεντικών και των επιχειρήσεων μπαίνουν πιο ψηλά από ο,τιδήποτε άλλο. Επιπλέον, κράτος, κυβέρνηση και αφεντικά επιχειρούν να εκμεταλλευτούν την έκτακτη κατάσταση συνολικά προς όφελός τους. Η κυβέρνηση προχωρά σε ολομέτωπη επίθεση εναντίον της κοινωνικής βάσης, με τη βίαιη διάλυση πορειών, το νομοσχέδιο κατά των διαδηλώσεων, τον υπερμεγέθη εξοπλισμό των σωμάτων ασφαλείας αλλά και την αύξηση τους, τις επιθέσεις της αστυνομίας στις πλατείες, τις επιχειρήσεις στην πλατεία Εξαρχείων και τις εκκενώσεις καταλήψεων. Ακριβώς γιατί φοβούνται ότι η κρατική προπαγάνδα και τα πενιχρά επιδόματα θα σταματήσουν να «χορταίνουν» την κοινωνία, η οποία, εκφράζοντας τη δίκαιη οργή της, θα έρθει σε γενικευμένη σύγκρουση με τους δυνάστες της.
Οι καταλήψεις και οι χώροι αγώνα όμως μάχονται και αντιστέκονται. Αυτό φαίνεται από την δυναμική απάντηση που δόθηκε στους δρόμους των Χανιών από τον αλληλέγγυο κόσμο, από την ολοκλήρωση της σκεπής του κτιρίου της Libertatia ενάντια σε όλες τις προσπάθειες καταστολής της, την ίδια μέρα που το κράτος εκκένωνε την Rosa Nera, ενώ τρεις μέρες μετά τα 1000 άτομα που διαδήλωσαν στη Θεσσαλονίκη ενάντια στην αστυνομοκρατία και σε αλληλεγγύη με την εκκενωμένη Terra Incognita δείχνουν οτι ο κόσμος του αγώνα δεν υποχωρεί. Η υπεράσπιση των καταλήψεων δεν είναι υπόθεση περιχαρακωμένη στα στενά όρια των καταλήψεων. Είναι υπόθεση όλου του αντιφασιστικού, αναρχικού κι επαναστατικού κινήματος, όλου του κόσμου του αγώνα. Οι καταλήψεις αποτελούν κομμάτι του αγώνα, χώρους δημιουργίας μιας ελεύθερης κουλτούρας αντίστασης στον καπιταλισμό και αλληλεγγύης μεταξύ των καταπιεσμένων. Αποτελούν προεικόνιση μιας άλλης κοινωνίας, μιας κοινωνίας ισότητας, ελευθερίας και αλληλεγγύης που το κράτος μάχεται και προσπαθεί να εξοντώσει. Η κρατική καταστολή θα ηττηθεί. Εμείς από τη μεριά μας, συνεχίζουμε την ανοικοδόμηση της κατάληψής μας και στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους καταληψίες της Rosa Nera και σε όποιον/α αγωνίζεται για μια κοινωνία αλληλεγγύης και ελευθερίας. Όλοι μαζί στήνουμε αναχώματα στα σχέδια του κράτους. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε κάθε δομή του κινήματος που βρίσκεται στο στόχαστρο.
ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΟΜΕΣ ΑΓΩΝΑ ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΝΟΝΤΑΙ – ΜΑΧΟΝΤΑΙ
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ, ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ROSA NERA- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 16 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ
Κατάληψη Libertatia, 14/9/20
Σχόλια