ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ LIBERTATIA ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ

Το μεσημέρι της Παρασκευής 8 Νοεμβρίου και ενώ πραγματοποιούνταν εργασίες ανοικοδόμησης, ομάδες ΔΙΑΣ και ΟΠΚΕ, αφού προσέγγισαν την κατάληψη Libertatia προσήγαγαν κόσμο έξω από αυτήν, ενώ έπειτα εισέβαλαν στο κτήριο συλλαμβάνοντας τα υπόλοιπα άτομα που βρίσκονταν στο χώρο. Σημαντικό να αναφερθεί πως κάποιοι από τους προσαχθέντες δεν βρίσκονταν καν στο σημείο της κατάληψης και ούτε έχουν σχέση με τη δομή αγώνα και τις εργασίες της ανοικοδόμησης. Στη συνέχεια οι 8 προσαχθέντες μεταφέρθηκαν στο αστυνομικό τμήμα Τούμπας. Αμέσως πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από την κατάληψη και μόλις οι μπάτσοι πήραν τους συντρόφους για να τους πάνε στο τμήμα, οι συγκεντρωμένοι σύντροφοι ξαναμπήκαν στον χώρο ώστε να τον περιφρουρήσουν από νέα επίθεση. Άμεσα διοργανώθηκε πορεία αλληλεγγύης στους κρατούμενους που κατευθύνθηκε προς το τμήμα Τούμπας με τη συμμετοχή περίπου 150 συντρόφων. Οι μπάτσοι προκειμένου να αποφύγουν την πίεση στο τμήμα άφησαν ελεύθερους 4 προσαχθέντες, ενώ κράτησαν άλλους 4 τους οποίους και μετέφεραν κατευθείαν από το τμήμα στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Θεσ/νίκης. Οι συλληφθέντες κρατήθηκαν για ένα βράδυ εκεί και το επόμενο πρωί με συνοπτικές διαδικασίες τους απαγγέλθηκαν στους 3 απ’ τους 4 η κατηγορία της απείθειας για την άρνηση δακτυλοσκόπησης και φωτογραφικού φακελώματος και σε όλους τους η πλημμεληματικού τύπου κατηγορία της παράνομης επέμβασης σε ακίνητο μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς. Έπειτα, αφέθηκαν ελεύθεροι χωρίς περιοριστικούς όρους και ορίστηκε τακτική δικάσιμος για τις 17/09/2020.

 Η κρατική τρομολαγνεία και το τεράστιο πολιτικό αντίκτυπο της επίτευξης της ανοικοδόμησης τόσο στο κράτος όσο και στο παρακράτος έγιναν φανερά σε αυτήν την επίθεση. Το κράτος αντιλαμβανόμενο την συσπείρωση κόσμου γύρω από την ανοικοδόμηση, αλλά και την συμβολική διάσταση που αυτή φέρει, θέλει να ανακόψει την πορεία του αγώνα αυτού. Η ανοικοδόμηση της Libertatia ως κομμάτι του αντιφασιστικού και αναρχικού κινήματος μπαίνει στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής, καθώς η ολομέτωπη σύγκρουση με μια κατάληψη που ξαναχτίζεται φέρει και μια συγκεκριμένη πολιτική ευθύνη. Η ευθύνη αυτή έγκειται στο γεγονός ότι αυτοί οι μηχανισμοί που τώρα συλλαμβάνουν συντρόφους για «παράνομες εργασίες» είναι οι ίδιοι που παρακολουθούσαν το κτίριο να καίγεται από φασίστες στις 21/1/18 και οι ίδιοι που συνέλαβαν 5 αλληλέγγυους την επόμενη μέρα στην πορεία υπεράσπισης, ενώ για το γεγονός του εμπρησμού δεν έχουν κάνει καμία κίνηση. Γι’ αυτό και τώρα επιχειρείται η καταστολή του εγχειρήματος με έμμεσους τρόπους, «φορτώνοντας» δικαστήρια στους εμπλεκόμενους σε αυτό, διενεργώντας εφόδους στην κατάληψη την ώρα των εργασιών της ανοικοδόμησης, προσαγάγοντας άτομα που δεν έχουν καμία εμπλοκή και προσπαθώντας να σπείρουν ένα κλίμα φόβου, προσδοκώντας ότι κάτι τέτοιο θα αποσυσπείρωνε τον κόσμο και θα έβαζε «φρένο» στον αγώνα.

 Τέτοιες κινήσεις εκφοβισμού αποτελούν μια πάγια τακτική του κράτους. Η κυβερνώσα ΝΔ από τη στιγμή της εκλογικής νίκης στις 7 Ιούλη, ανέλαβε το ρόλο του “κακού μπάτσου” σε αντίθεση με αυτόν του “καλού μπάτσου” που είχε η προηγούμενη συνομοταξία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η οποία ασκώντας μια υποτιθέμενη αριστερή πολιτική κατάφερε να αφομοιώσει μέρος του κόσμου του αγώνα και να προλειάνει το έδαφος για μια ολομέτωπη επίθεση σε αυτόν. Η ΝΔ έχει δείξει ήδη την διάθεσή της απέναντι σε όσους αντιστέκονται και τους κατατρεγμένους αυτού του κόσμου, εκκενώνοντας καταλήψεις, εγκαθιστώντας μπάτσους σε μόνιμη βάση στα Εξάρχεια, καταργώντας το άσυλο και πραγματοποιώντας μια γενικευμένη επίθεση τόσο στον κόσμο του αγώνα όσο και στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα (εκπαιδευτικό και εργασιακό νομοσχέδιο, νέος Ποινικός Κώδικας), καθώς εφαρμόζει μια ακροδεξιά και νεοφιλελεύθερη ατζέντα. Γεγονότα που φανερώνουν ότι το κράτος επιθυμεί να ξεριζώσει κάθε πεδίο μάχης και αντίστασης που αποτελούσε ιστορικά και συνεχίζει να αποτελεί εφαλτήριο για κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες μέσα σε μια πραγματικότητα που το μόνο που μπορεί να υποσχεθεί είναι εξαθλίωση και τρόμος.

 Το κύμα καταστολής ξεκίνησε στα τέλη του καλοκαιριού με την εκκένωση τεσσάρων καταλήψεων (κυρίως προσφυγικών) στη γειτονιά των Εξαρχείων, με δεκάδες γυναίκες, άντρες και παιδιά πρόσφυγες να στοιβάζονται σε κλούβες από ένοπλους κουκουλοφόρους των ΕΚΑΜ για να οδηγηθούν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Την ίδια ώρα, συνδικαλιστικός εκπρόσωπος της ΕΛΑΣ παρομοίαζε τα σώματα ασφαλείας με «ηλεκτρική σκούπα» που θα εξαφανίσει την «ενοχλητική σκόνη», τους πρόσφυγες και μετανάστες, ενώ αποκάλεσε «σκουπίδια» τους αγωνιστές, εκφράζοντας με ξεκάθαρο τρόπο τις διαθέσεις της εξουσίας. Έκτοτε, ακολούθησαν οι εκκενώσεις άλλων τριών κατάληψεων προσφύγων στην Αθήνα (Αχαρνών, Πέμπτο, Μπουμπουλίνας), η εκκένωση της Βανκούβερ Απαρτμάν με την σύλληψη τεσσάρων καταληψιών και της κατάληψης Palmares στη Λάρισα, με έξι συλλήψεις. Οι καταλήψεις ανέκαθεν ενοχλούσαν το κράτος, αφού αποτελούν την προεικόνιση μιας άλλης κοινωνίας μέσα από τον τρόπο που λειτουργούν, δηλαδή χωρίς ιεραρχία, με οριζόντιες και αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες. Αποτελούν ακόμα αναχώματα απέναντι στην καταστολή του κράτους και του παρακράτους (φασίστες, πρεζέμποροι κτλ) και δομές προώθησης των κοινωνικών και ταξικών αγώνων. Οι καταλήψεις υπάρχουν κόντρα στο ιδιοκτησιακό σύστημα και καλλιεργούν μια κουλτούρα αντίστασης στο κυρίαρχο καπιταλιστικό σύστημα και αλληλεγγύης στους καταπιεσμένους. Μια κουλτούρα κόντρα στην κυρίαρχη αφήγηση, κόντρα στην ομοιομορφία που επιβάλλει το κράτος και οι φορείς του, κόντρα στις εμπορευματοποιημένες μορφές τέχνης. Γι’ αυτό και το κράτος τους επιτίθεται λυσσαλέα, όπως επιτίθεται και σε κάθε άλλη μορφή αντίστασης στα σχέδιά του.

 Παράλληλα, οι εκκενώσεις καταλήψεων άπτονται και σε ένα ακόμη ζήτημα που η κυβέρνηση έδειξε εξ'αρχής την επιθετικότητά του, το μεταναστευτικό. Αρχικά, προέβη στην κατάργηση παροχής ΑΜΚΑ στους μετανάστες και στην περαιτέρω εξαθλίωση των κατατρεγμένων, αποκλείοντάς τους από την πρόσβαση στην υγεία και την παιδεία. Την εξαθλίωση αυτή έρχεται να συμπληρώσει με την εκκένωση καταλήψεων που στέγαζαν πρόσφυγες και μετανάστες, παίρνοντάς τους από τις ζωές που είχαν χτίσει εναρμονισμένοι στο κοινωνικό σύνολο και πηγαίνοντάς τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Τα σύγχρονα αυτά κολαστήρια κάθε άλλο παρά χώροι φιλοξενίας είναι, αφού σε αυτά στοιβάζονται διπλάσιοι αν όχι τριπλάσιοι αριθμοί ανθρώπων από αυτούς που προδιαγράφονται. Και επειδή δεν πρόκειται απλώς για αριθμούς αλλά για ανθρώπινες ζωές αξίζει να γίνει λόγος για τις άθλιες συνθήκες στα κέντρα αυτά που καθημερινά πεθαίνουν άνθρωποι, όπως η μητέρα και το νεογέννητο παιδί της εξαιτίας πυρκαγιάς που προκλήθηκε στο στρατόπεδο της Μόρια, αλλά και ο θάνατος ενός παιδιού που το πάτησε φορτηγό ενώ κοιμόταν σε χαρτόκουτο λόγω των “άριστων” συνθηκών διαβίωσης. Το κράτος, λοιπόν, επιλέγει οι άνθρωποι αυτοί που είναι βασανισμένοι και κατατρεγμένοι να “ζουν” σε αυτά τα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, εκκενώνοντας τα σπίτια τους και πετώντας τους έξω από αυτά.

 Η καταστολή, όμως, δεν έχει περιοριστεί μόνο στις εκκενώσεις καταλήψεων. Καθημερινά μπάτσοι στρατοπεδεύουν στα Εξάρχεια επιβάλλοντας την εξουσία τους με τη χρήση λεκτικής και σωματικής βίας. Από τις επιθέσεις στον κοινωνικό χώρο Κ*Βοξ με χρήση χημικών σε κλειστό χώρο που είχε κόσμο και τον ξυλοδαρμό ανθρώπων στην είσοδο του, τα ναζιστικά συνθήματα και τις απειλές έξω από τις καταλήψεις, τα σεξιστικά και ομοφοβικά σχόλια, την απομάκρυνση του πολιτικού περιπτέρου της Συνέλευσης για την Επανοικειοποίηση των Εξαρχείων, που λειτουργούσε ως σημείο αναφοράς της αντίστασης στους ναρκέμπορους και τους αστυνομικούς προστάτες τους, μέχρι την πρόσφατη αισχρή επίθεση διμοιριών στο Καφενείο, την επίθεσή τους κατά την αποχώρηση τους από το χώρο στους αλληλέγγυους και την σύλληψη του συντρόφου Λάμπρου Γούλα, τον οποίο βασάνισαν και ξυλοκόπησαν άγρια. Τέλος, εφαρμόζοντας στην πράξη την κατάργηση του ασύλου, διμοιρίες των ματ εισέβαλαν στην ΑΣΟΕΕ, όπου νωρίτερα φοιτητές -αψηφώντας το lock out που οι πρυτανικές αρχές χέρι χέρι με την αστυνομία είχαν αυθαίρετα εφαρμόσει- πήγαν στην σχολή τους για να πραγματοποιήσουν την προγραμματισμένη γενική τους συνέλευση. Το αποτέλεσμα ήταν ο σφοδρός ξυλοδαρμός τους με εκτεταμένη χρήση χημικών και απειλές για συλλήψεις του συνόλου τους.

 Η κρατική, όμως, και η καπιταλιστική βαρβαρότητα δεν μας τρομοκρατεί. Ατσαλώνει τις συνειδήσεις μας και μας βρίσκει μπροστά της σε κάθε νέο βήμα για περαιτέρω εξαθλίωση των ζωών μας. Οργανώνουμε συλλογικές αντιστάσεις απέναντι στο χρεωκοπημένο σύστημα που μας “διασφαλίζει” εξαχρείωση, υποδούλωση και θάνατο. Υψώνουμε οδοφράγματα αλληλεγγύης στο πλευρό των δομών αγώνα, των καταπιεσμένων, των από τα κάτω, των μεταναστριών και όποιου αγωνίζεται για έναν κόσμο ισότητας και ελευθερίας.Τέλος, δηλώνουμε ξεκάθαρα ότι η κατάληψη Libertatia θα συνεχίσει την παρουσία της ως δομή αγώνα απέναντι στην κρατική καταστολή και την φασιστική βία. Ο δίκαιος αγώνας για την ανοικοδόμησή της θα συνεχιστεί κόντρα στις απειλές και τους τραμπουκισμούς, ως μια σημαντική κινηματική παρακαταθήκη, σημείο αναφοράς και πρόταγμα μέσα σε μια συνθήκη διαρκούς καταστολής των καταλήψεων. Ευχαριστούμε, επίσης, την γειτονιά και τον αλληλέγγυο κόσμο για την ευρύτερη στήριξη που μας έχουν προσφέρει όλο αυτό τον καιρό και την αναγνώριση της σημασίας του εγχειρήματος. Τίποτα δεν τελείωσε… Όλα συνεχίζονται…

ΠΕΜΠΤΗ 28/11 ΣΤΙΣ 18.00 ΠΟΡΕΙΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ,ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ

ΜΠΑΤΣΟΙ, ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ, ΔΙΚΑΣΤΕΣ , ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΚΑΛΑ

ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ,Η LIBERTATIA ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ

ΚΑΤΑΛΗΨΗ LIBERTATIA,

15.11.2019