Το βράδυ της 6ης Δεκέμβρη, ο ειδικός φρουρός Επαμεινώντας Κορκονέας, συνοδεία δεύτερου ειδικού φρουρού του Βασίλη Σαρλιώτη, εκτελεί εν ψυχρώ στα Εξάρχεια τον 15χρονο μαθητή Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Η κίνηση του Κορκονέα δεν είναι σε καμία περίπτωση ένα μεμονωμένο περιστατικό, όχι μόνο γιατί γνωρίζουμε πολύ καλά ότι κεντρικό κομμάτι του ρόλου της Αστυνομίας και του ακροδεξιών πεποιθήσεων προσωπικού της είναι η βίαιη καταστολή των νέων, αλλά ακόμη περισσότερο γιατί η πράξη του Κορκονέα εξέφρασε, σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, τη θηριώδη απάντηση του κράτους και των αφεντικών στην όξυνση των συγκρούσεων που πυροδότησε το κοινωνικό κίνημα εκείνης της περιόδου. Ήταν το σημείο μηδέν όπου το κράτος έδειχνε τα δόντια τους στους διαδηλωτές της αντι-συνόδου στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2003, στους καταληψίες φοιτητές και μαθητές του κινήματος 2006-2007 που αγκάλιασε τεράστιο τμήμα της νεολαίας, ήταν τέλος η απάντηση που μεθόδευε το κράτος (την οποία ο υπουργός δημόσιας τάξης Βύρων Πολύδωρας είχε ομολογήσει εκ των προτέρων, μιλώντας για εκπυρσοκροτήσεις όπλων) ενάντια στους αναρχικούς που δεν σκύψαν το κεφάλι τα χρόνια της επίπλαστης «αφθονίας» των Ολυμπιακών αγώνων του ’04 και της «ανάπτυξης», αλλά συνέχισαν τον αντικαθεστωτικό αγώνα, ήταν χτύπημα μέσα στα Εξάρχεια του Αγώνα και της Αντίστασης.
Η απάντηση, όμως, που έλαβαν πίσω τους τρομοκράτησε όσο δεν τους είχε τρομοκρατήσει τίποτε άλλο σε ολόκληρη τη μεταπολιτευτική περίοδο.
Η οργή ξεχείλισε στους δρόμους διανομής των εμπορευμάτων, παρέλασης των στρατευμάτων και των ιδεών τους. Έγιναν δρόμοι φωτιάς, γενικευμένης σύγκρουσης με τον στρατό κατοχής τους. Συνελεύσεις, πορείες, καταλήψεις, σε κάθε μεριά της χώρας, μαζικές και εκτεταμένες επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα σε όλη την επικράτεια από αναρχικούς, μαθητές και κόσμο που συντάχθηκε με την πλευρά των εξεγερμένων. Φωτιά στα επιτελεία, τρόμος στα στρατηγεία του κράτους.
6Η ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2018: ΜΠΑΤΣΟΙ – ΦΑΣΙΣΤΕΣ – ΚΑΝΙΒΑΛΟΙ Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΣΑΣ
Η 6η Δεκέμβρη δεν αποτελεί απλά μια επέτειο στην ατζέντα μας. Ούτε μια κόκκινη μουτζούρα στο ημερολόγια μας για να θυμόμαστε ότι κάτι έγινε τότε. Αποτέλεσε για εμάς κάτι παραπάνω από μια στιγμή θυμού και οργής. Αποτέλεσε για εμάς μια εξελικτική επαναστατική διαδικασία. Γεμάτη μνήμες από πράξεις αντίστασης και ανυπακοής. Συμβόλισε την εξέγερση των καταπιεσμένων ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο. Μέσα από τη φλόγα του Δεκέμβρη συλλογικοποιήσαμε τις αντιστάσεις μας, βρεθήκαμε μαζί με άλλους παλιούς και νέους αγωνιστές, μεγαλώσαμε και εξελιχθήκαμε ως κίνημα. Η εξέγερση του Δεκέμβρη δεν ήταν παρά η αρχή για τους επόμενους αγώνες μας. Τους αγώνες μας που έγιναν ακόμη πιο σκληροί για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στην αντιεξεγερτική εκστρατεία του κράτους. Η σταδιακή ενεργοποίηση των παρακρατικών ακροδεξιών ομάδων την αμέσως επόμενη περίοδο, η κατάσταση εξαίρεσης που διευρύνθηκε με πρώτα θύματα τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, η άτυπη μονιμοποίηση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης με την όξυνση της καταστολής σε όλα τα επίπεδα σε αντιστοιχία με την όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης αποτέλεσαν τα χαρτιά που έπαιξε η κυριαρχία για να διασφαλίσει ότι κανένας Δεκέμβρης δεν θα συμβεί ξανά ποτέ. Γελιούνται. Η τάξη τους βασιλεύει, αλλά δεν κυβερνά. Τα λυσσασμένα χτυπήματα στην πλατεία Συντάγματος, η συνολική επίθεση στις καταλήψεις μας την περίοδο 2011-2012, η δολοφονίες του Παύλου Φύσσα, του Σαχζάτ Λουκμάν και του Ζακ Κωστόπουλου, τα βασανιστήρια από μπάτσους σε συντρόφους και συντρόφισσες αντιφασίστες/τριες δεν έκαμψαν την ορμή μας για μια νέα κοινωνία ισότητας.
Το δηλητήριο του κανιβαλισμού που διέχυσε στο κοινωνικό σώμα η κυρίαρχη αντίληψη βρίσκει οπαδούς-εγκληματίες μέσα στο κοινωνικό σώμα, λιντσάροντας τον αδύναμο είτε αυτός είναι gay, είτε μετανάστης, είτε απλά φτωχός.
Μπορεί σήμερα η συνεργασία όλων των δυνάμεων του πολιτικού φάσματος από την Αριστερά που κυβερνά, μέχρι την συντηρητική άκρα-Δεξιά και τους νεοναζί να νομίζει ότι έχει δώσει ισχυρό πλήγμα, όμως ο σπόρος του Δεκέμβρη δεν μπορεί να ξεριζωθεί.
10 χρόνια από εκείνον το Δεκέμβρη ακόμα παλεύουμε με το τέρας.
Η εξουσία μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια προσπαθεί να καταστείλει την οργή των καταπιεσμένων. Ολοένα βλέπουμε τη φτώχεια, την ανεργία και την ανέχεια να εντείνονται. Άνθρωποι τρώνε από τα σκουπίδια, μαθητές λιποθυμούν λόγω πείνας, νέοι και νέες μένουν άνεργοι για καιρό, μετανάστες αναζητούν ένα καλύτερο αύριο, αλλά το μόνο που εισπράττουν είναι φόβος και μίσος. Η κυρίαρχη τάξη προσπαθεί λυσσαλέα να αναβαθμίσει την εμπλοκή του ελληνικού κράτους στους διακρατικούς ανταγωνισμούς, μέσω της ισχυροποίησης της σύνδεσης με το ΝΑΤΟ, τόσο στα Βαλκάνια (με κύρια αιχμή το «Μακεδονικο») όσο και στην νοτιοανατολική Μεσόγειο (όξυνση της αντιπαράθεσης με το τουρκικό κράτος, ενόψει της εκμετάλλευσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών στο Αιγαίο), για να κερδίσει ακόμα περισσότερα.
Η εξουσία ξέρει να παίζει πολύ καλά το παιχνίδι του «διαίρει και βασίλευε» δημιουργώντας με ψεύτικη φαντασιακή εικόνα ενότητας μεταξύ εκμεταλλευόμενων και εκμεταλλευτών. Έτσι είδαμε τη φασιστική/νεοναζιστική προπαγάνδα, η οποία ξεκίνησε από τον εθνικιστικό βούρκο του Λευκού Πύργου τον περασμένο χειμώνα, να απολήγει σε μερικά σχολεία της Θεσσαλονίκης και της περιφέρειας με ακροδεξιού περιεχομένου καταλήψεις. Μόνο όσοι εθελετυφλούν δεν βλέπουν πως όλοι εξυπηρετούνται από το παιχνίδι των φασιστών, οι οποίοι ασφαλώς χρησιμοποιούν το Μακεδονικό -ελλείψει ενός ισχυρού αντιπολεμικού/διεθνιστικού κινήματος – για να στρατολογήσουν νέα παιδιά στις νεοναζιστικές/ εθνικιστικές τους ομάδες. Ότι οι φασίστες χρησιμεύουν σε όλους και έχουν την άμεση και έμμεση υποστήριξη των μπάτσων, των κηδεμόνων, των πολιτικών κομμάτων, της εκκλησίας και των ΜΜΕ δεν σημαίνει ότι εμείς θα καθίσουμε άπραγοι να παρατηρούμε τις εξελίξεις.
«Χαμογέλα ρε τι σου ζητάνε;;»
Καλούμαστε να ευθυγραμμίσουμε τη ζωή μας με τις επιταγές του εκάστοτε κράτους και να παλέψουμε για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Εμείς ως αναρχικοί αρνούμαστε να παίξουμε σε οποιοδήποτε παιχνίδι εξουσίας. Όταν θα κάνουμε την κίνηση μας, θα είναι συντριπτική και θα διαλύσει τον καλογυαλισμένο κόσμο τους που έχει στηθεί πάνω στο αίμα μας. Απέναντι σ’ αυτήν την καθημερινή βία και στο σύστημα που μας καταδυναστεύει αντιστρατεύουμε εκείνη την κοινωνική δυναμική και το ξέσπασμα των «από τα κάτω» για να συντρίψουμε τους εξουσιαστές και τους εκμεταλλευτές μας. Αποστρεφόμαστε δυναμικά τον κοινωνικό κανιβαλισμό και τον παλεύουμε όπου τον συναντήσουμε χωρίς περιστροφές.
Δεν ξεχνάμε κανέναν παρία και καταπιεσμένο, κανέναν σύντροφο και αγωνιστή, που χάθηκε άδικα από τα χέρια των «δυνατών» αυτού του κόσμου. Αυτόν τον κόσμο που θα αλλάξουμε εμείς.
Καλούμαστε να ευθυγραμμίσουμε τη ζωή μας με τις επιταγές του εκάστοτε κράτους και να παλέψουμε για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Εμείς ως αναρχικοί αρνούμαστε να παίξουμε σε οποιοδήποτε παιχνίδι εξουσίας. Όταν θα κάνουμε την κίνηση μας, θα είναι συντριπτική και θα διαλύσει τον καλογυαλισμένο κόσμο τους που έχει στηθεί πάνω στο αίμα μας. Απέναντι σ’ αυτήν την καθημερινή βία και στο σύστημα που μας καταδυναστεύει αντιστρατεύουμε εκείνη την κοινωνική δυναμική και το ξέσπασμα των «από τα κάτω» για να συντρίψουμε τους εξουσιαστές και τους εκμεταλλευτές μας. Αποστρεφόμαστε δυναμικά τον κοινωνικό κανιβαλισμό και τον παλεύουμε όπου τον συναντήσουμε χωρίς περιστροφές.
Δεν ξεχνάμε κανέναν παρία και καταπιεσμένο, κανέναν σύντροφο και αγωνιστή, που χάθηκε άδικα από τα χέρια των «δυνατών» αυτού του κόσμου. Αυτόν τον κόσμο που θα αλλάξουμε εμείς.
Ο ΑΛΕΞΗΣ, Ο ΠΑΥΛΟΣ, Ο ΛΟΥΚΜΑΝ ΚΑΙ Ο ΖΑΚ ΖΟΥΝΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΤΡΙΒΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΒΟΛΗΣ
ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑΣ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ
ΠΕΜΠΤΗ 6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ
12:00 ΚΑΜΑΡΑ Στηρίζουμε το μαθητικό κάλεσμα και διαδηλώνουμε με το μπλοκ της Αναρχικής Συνέλευσης Φοιτητών/τριων «Quieta Movere»
17:00 ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ για τη ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ της 6 Δεκέμβρη, κατάληψη Mundo Nuevo
17:30 KAMAΡΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ// ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ με το κοινό αναρχικό μπλοκ
17:30 KAMAΡΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ// ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ με το κοινό αναρχικό μπλοκ
Τοπικός Συντονισμός Α.Π.Ο.-Ο.Σ. Θεσσαλονίκης