“απελευθερωμένα” ωράρια- δουλειά την Κυριακή
λάστιχο μας έκαναν όλη μας τη ζωή
Ο Συντονισμός δράσης ενάντια στην κυριακάτικη εργασία σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, εδώ και πάνω από 3 χρόνια βρίσκεται στο δρόμο, παλεύοντας ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, που έρχεται να προστεθεί στις -όλο και πιο- ελαστικές εργασιακές σχέσεις και ωράρια, στην απλήρωτη εργασία, στους μισθούς πείνας. Η δράση του ξεπέρασε την αδράνεια της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας και της Ένωσης Εμποροϋπαλλήλων που στην καλύτερη κήρυσσαν απλά μια απεργία χωρίς να δίνουν τη μάχη στο δρόμο, στο μόνο σημείο, δηλαδή, που οι εργαζόμενοι μπορούν να κερδίσουν: με απεργιακούς αποκλεισμούς, με διαδηλώσεις, με σύγκρουση με τις διάφορες όψεις της καταστολής (αφεντικά, “αγανακτισμένοι καταναλωτές”, ΜΜΕ, αστυνομία). Αυτή η πολύχρονη μάχη μετράει ήδη τις πρώτες νίκες.
Παρά την ψήφιση του 4ου μνημονίου που συμπλήρωσε το θεσμικό πλαίσιο για λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων 32 (+6) Κυριακές τον χρόνο, η εφαρμογή του μέτρου σκοντάφτει στην αντίσταση των εργαζομένων. Σε αρκετά καταστήματα υπήρξε κινητοποίηση και από τους ίδιους τους εργαζομένους, οι οποίοι διεκδίκησαν και εν τέλει το επέβαλλαν το δικαίωμα τους στο ελεύθερο χρόνο, απεργώντας την Κυριακή που το κατάστημα υποτίθεται ότι θα άνοιγε (notos galleries στην Θεσσαλονίκη, public στην Αθήνα). Είναι στο χέρι των ίδιων των εργαζομένων να σπάσουν το φόβο, να οργανωθούν σε συνελεύσεις και σωματεία και να διεκδικήσουν συλλογικά τα δικά τους συμφέροντα.
Ο αγώνας μας όμως δεν αφορά μόνο τις Κυριακές. Δεν νομιμοποιούμε και δεν κάνουμε ότι δε βλέπουμε και την εκμετάλλευση που βρίσκεται πίσω από το όργιο κατανάλωσης των Χριστουγέννων ή των εκπτωτικών περιόδων που μόνο οι εργαζόμενοι στο εμπόριο μπορούν να καταλάβουν: κανιβαλική Black Friday (με εκατοντάδες καταγεγραμμένες παραβάσεις από την Επιθεώρηση Εργασίας που είναι απλά η κορυφή του παγόβουνου), 3 Κυριακές που τα καταστήματα έμειναν ανοιχτά το Δεκέμβρη, προσπάθεια κατάργησης ακόμα και της αργίας στις 2 Γενάρη (από συγκεκριμένα καταστήματα/αλυσίδες και στην Θεσσαλονίκη), παράνομη υποχρεωτική κράτηση των εργαζομένων για αρκετές ώρες πέρα του ωραρίου. Για όλα αυτά τα εκτρώματα, δεν υπάρχει βούληση μόνο από τα “μεγάλα” αφεντικά, αλλά και από μεγάλη μερίδα των “μικρομεσσαίων” καταστημάτων, τα οποία θέλουν -επίσης- να βγάλουν τα σπασμένα της κρίσης στις δικές μας πλάτες.
Αυτό που ζούμε είτε εργαζόμαστε στο εμπόριο, είτε σε άλλους κλάδους είναι ξεκάθαρο: Μας θέλουν να δουλεύουμε όλο και πιο πολύ (7 στα 7), όλο και πιο ελαστικά (σπαστά, part-time, πέρα από το δηλωμένο ωράριο), όλο και πιο φθηνά (μισοασφαλισμένοι ή ανασφάλιστοι, χωρίς συλλογικές συμβάσεις, με υποκατώτατους μισθούς, χωρίς τριετίες και επιδόματα, χωρίς πληρωμένες υπερωρίες).
Στηρίζονται στο δικό μας φόβο και στη δική μας ηττοπάθεια, νομίζοντας ότι ο πέλεκυς της ανεργίας που κρέμεται πάνω από τα κεφάλια όλων μας θα μας κάνει να δεχόμαστε τα πάντα χωρίς αντίσταση. Η σπίθα του αγώνα που άναψε σε μεγάλα καταστήματα του κλάδου απλώνεται. Και είναι αυτή η σπίθα που μας θυμίζει πως όταν στεκόμαστε ο ένας δίπλα στον άλλον, όταν απαντάμε συλλογικά στα αφεντικά μας το πάνω χέρι το έχουμε εμείς:
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΧΩΡΟ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
Η ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ, ΟΙ ΛΕΥΚΕΣ ΝΥΧΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΥΡΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
ΜΑΥΡΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ
ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΓΕΝΑΡΗ 10.00 ΤΣΙΜΙΣΚΗ ΜΕ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ
Συντονισμός δράσης ενάντια στην Κυριακάτικη εργασία και στα “απελευθερωμένα ωράρια”/ επικοινωνία: sintonismoskiriakis@espiv.net