ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
Το τελευταίο καιρό εντείνεται η στοχοποίηση από τους μηχανισμούς της κρατικής-καπιταλιστικής μηχανής, καταλήψεων ακινήτων που ανήκουν στην ιδιοκτησία του δημοσίου, ως ηθικών αυτουργών της εξέγερσης του δεκεμβρίου. Η στοχοποίηση καθώς και η επαπειλούμενη καταστολή τους, αποτελούν τη λογική συνέχεια της αντίδρασης του εξουσιαστικού κατεστημένου σε μια οικονομική και κοινωνική συγκυρία όπου το κεφάλαιο βλέπει την παντοδυναμία του να αμφισβητείται.
Οι συγκεκριμένες κινήσεις χρησιμοποιούνται ως άλλοθι για την εντεινόμενη καταστολή η οποία αποτελεί μια κίνηση επίδειξης ισχύως και πυγμής. Αποσκοπεί δε στην φίμωση και την εξόντωση των πιο ενεργά αντιστεκόμενων κομματιών της κοινωνίας απέναντι στο γενικευμένο εκμεταλλευτικό περιβάλλον οργάνωσης αυτής.
Απώτερος σκοπός της συγκεκριμένης ενέργειας είναι ο παραδειγματισμός μέσω του φόβου των υπολοίπων κοινωνικών ομάδων και κομματιών που θα σκεφτούν να διεκδικήσουν τα ψίχουλα από το μεγάλο φαγοπότι των καπιταλιστών. Της μεγαλύτερης κοινωνικής ληστείας εις βάρος των πολλών που έχει γίνει εν καιρό καπιταλιστικού συστήματος και που έχει οδηγήσει στην αποκαλούμενη οικονομική κρίση. Η οποία με τη σειρά της αποτελεί το άλλοθι για ακόμα μια μεγαλύτερη ληστεία, εις βάρος των από κάτω, κυρίως μέσω των ληστρικότερων εργασιακών συνθηκών που θα ακολουθήσουν.
ΑΝΤΙΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΣΕ ΕΠΙΘΕΣΗ
Οι κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες είναι τέτοιες ώστε μπορούν να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις εκείνες που θα είναι ικανές να αμφισβητήσουν έμπρακτα την επίπλαστη κοινωνική ειρήνη. Οι μηχανισμοί καταστολής δεν πρέπει να βρουν την κοινωνική συναίνεση για να προχωρήσουν απτόητοι στην πραγματοποίηση των σχεδίων τους. Η δεδομένη ύπαρξη αρκετών καταλήψεων με την κοινωνική τους απεύθυνση σε διάφορες πόλεις του ελλαδικού χώρου κάνει το εγχείρημα της καταστολής τους δύσκολο.
Αντιλαμβανόμαστε το ενοίκιο ως αποτέλεσμα του θεσμού της ιδιοκτησίας, τον οποίο θεωρούμε ως μια από τις κυριότερες αιτίες δημιουργίας εξουσιαστικών σχέσεων και κατ’ επέκταση αλλοτρίωσης της ανθρώπινης φύσης. Και ως εκ τούτου εντείνουμε την αντίσταση-επίθεση σε κράτος, εξουσία, καπιταλισμό και κάθε είδους φασισμό με τελικό σκοπό την απελευθέρωση φύσης και ανθρώπου από την εκμετάλλευση.
Αντιστρέφουμε την άμυνα σε επίθεση. Όχι μόνο δεν θα απολογηθούμε που στρεφόμαστε έμπρακτα κατά της ιδιοκτησίας, που προϋποθέτει την εκμετάλλευση και την απληστία, αλλά προπαγανδίζουμε σε κάθε τόνο και ύφος ότι υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που όχι μόνο δεν σκύβουν το κεφάλι στην κάθε είδους εξουσία αλλά που αγωνίζονται για την κατάργηση του γενικευμένου εκμεταλλευτικού καθεστώτος που ορίζει τη ζωή μας σε κάθε έκφανσή της.
Είναι δηλωμένη εξαρχής η άρνησή μας να εγκαταλείψουμε αμαχητί το εγχείρημά μας. Ένα εγχείρημα το οποίο αποτελεί πηγή αντίστασης, ζωής και επαναστατικής δημιουργίας για όσους ανοιχτά συμμετέχουν ή θέλουν να συμμετέχουν σ’ αυτό και το οποίο έρχεται ως συνέχεια χρόνιων κοινωνικών κατακτήσεων στα πλαίσια της αυτοδιαχείρισης.
Τονίζουμε ότι στη συγκεκριμένη στιγμή είναι απαραίτητη η ευρύτερη αλληλεγγύη και συναίνεση των αντιστεκόμενων και των υγιώς σκεπτόμενων κομματιών της κοινωνίας απέναντι στην επερχόμενη καταστολή των καταλήψεων. Δηλώνουμε ότι προς αυτή την κατεύθυνση θα κινηθούν οι πολύμορφες δράσεις μας. Δεν επιζητούμε τον οίκτο ούτε την επιφανειακή προσέγγιση. Μέσω αυτής της κίνησης θέλουμε να συνηγορήσουμε με τον τρόπο μας και με τις πρακτικές μας σε μια ακόμα μεγαλύτερη σύγκλιση ατόμων και ομάδων που εμπνέονται από τα ιδανικά της αταξικής κοινωνίας. Σκοπός είναι να γίνει η διαλαλούμενη εξολόθρευσή μας η παγίδα των κάθε είδους και μορφής εξουσιαστών με τελικό στόχο τη γενίκευση των καταλήψεων κάθε χώρου που παράγει κέρδος, με όρους απέχθειας για την ιδιοκτησία, με όρους επαναστατικής στόχευσης.
Προωθούμε τις συλλογικές μορφές οργάνωσης, την αντι-ιεραρχία και την ελευθερία. Προγανδίζουμε την δράση που προϋποθέτει τη μόρφωση μέσα από την συλλογική και αδιαμεσολάβητη αυτομόρφωση, τους ανοιχτούς κοινωνικούς χώρους, όπου μπορούν να συνευρίσκονται άνθρωποι ελεύθεροι από τα δεσμά της κατανάλωσης και του κέρδους, τις ανοιχτές ποιοτικές πολιτικές συζητήσεις μακριά από την παθητικότητα της τηλεόρασης…
Το τελευταίο καιρό εντείνεται η στοχοποίηση από τους μηχανισμούς της κρατικής-καπιταλιστικής μηχανής, καταλήψεων ακινήτων που ανήκουν στην ιδιοκτησία του δημοσίου, ως ηθικών αυτουργών της εξέγερσης του δεκεμβρίου. Η στοχοποίηση καθώς και η επαπειλούμενη καταστολή τους, αποτελούν τη λογική συνέχεια της αντίδρασης του εξουσιαστικού κατεστημένου σε μια οικονομική και κοινωνική συγκυρία όπου το κεφάλαιο βλέπει την παντοδυναμία του να αμφισβητείται.
Οι συγκεκριμένες κινήσεις χρησιμοποιούνται ως άλλοθι για την εντεινόμενη καταστολή η οποία αποτελεί μια κίνηση επίδειξης ισχύως και πυγμής. Αποσκοπεί δε στην φίμωση και την εξόντωση των πιο ενεργά αντιστεκόμενων κομματιών της κοινωνίας απέναντι στο γενικευμένο εκμεταλλευτικό περιβάλλον οργάνωσης αυτής.
Απώτερος σκοπός της συγκεκριμένης ενέργειας είναι ο παραδειγματισμός μέσω του φόβου των υπολοίπων κοινωνικών ομάδων και κομματιών που θα σκεφτούν να διεκδικήσουν τα ψίχουλα από το μεγάλο φαγοπότι των καπιταλιστών. Της μεγαλύτερης κοινωνικής ληστείας εις βάρος των πολλών που έχει γίνει εν καιρό καπιταλιστικού συστήματος και που έχει οδηγήσει στην αποκαλούμενη οικονομική κρίση. Η οποία με τη σειρά της αποτελεί το άλλοθι για ακόμα μια μεγαλύτερη ληστεία, εις βάρος των από κάτω, κυρίως μέσω των ληστρικότερων εργασιακών συνθηκών που θα ακολουθήσουν.
ΑΝΤΙΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΣΕ ΕΠΙΘΕΣΗ
Οι κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες είναι τέτοιες ώστε μπορούν να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις εκείνες που θα είναι ικανές να αμφισβητήσουν έμπρακτα την επίπλαστη κοινωνική ειρήνη. Οι μηχανισμοί καταστολής δεν πρέπει να βρουν την κοινωνική συναίνεση για να προχωρήσουν απτόητοι στην πραγματοποίηση των σχεδίων τους. Η δεδομένη ύπαρξη αρκετών καταλήψεων με την κοινωνική τους απεύθυνση σε διάφορες πόλεις του ελλαδικού χώρου κάνει το εγχείρημα της καταστολής τους δύσκολο.
Αντιλαμβανόμαστε το ενοίκιο ως αποτέλεσμα του θεσμού της ιδιοκτησίας, τον οποίο θεωρούμε ως μια από τις κυριότερες αιτίες δημιουργίας εξουσιαστικών σχέσεων και κατ’ επέκταση αλλοτρίωσης της ανθρώπινης φύσης. Και ως εκ τούτου εντείνουμε την αντίσταση-επίθεση σε κράτος, εξουσία, καπιταλισμό και κάθε είδους φασισμό με τελικό σκοπό την απελευθέρωση φύσης και ανθρώπου από την εκμετάλλευση.
Αντιστρέφουμε την άμυνα σε επίθεση. Όχι μόνο δεν θα απολογηθούμε που στρεφόμαστε έμπρακτα κατά της ιδιοκτησίας, που προϋποθέτει την εκμετάλλευση και την απληστία, αλλά προπαγανδίζουμε σε κάθε τόνο και ύφος ότι υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που όχι μόνο δεν σκύβουν το κεφάλι στην κάθε είδους εξουσία αλλά που αγωνίζονται για την κατάργηση του γενικευμένου εκμεταλλευτικού καθεστώτος που ορίζει τη ζωή μας σε κάθε έκφανσή της.
Είναι δηλωμένη εξαρχής η άρνησή μας να εγκαταλείψουμε αμαχητί το εγχείρημά μας. Ένα εγχείρημα το οποίο αποτελεί πηγή αντίστασης, ζωής και επαναστατικής δημιουργίας για όσους ανοιχτά συμμετέχουν ή θέλουν να συμμετέχουν σ’ αυτό και το οποίο έρχεται ως συνέχεια χρόνιων κοινωνικών κατακτήσεων στα πλαίσια της αυτοδιαχείρισης.
Τονίζουμε ότι στη συγκεκριμένη στιγμή είναι απαραίτητη η ευρύτερη αλληλεγγύη και συναίνεση των αντιστεκόμενων και των υγιώς σκεπτόμενων κομματιών της κοινωνίας απέναντι στην επερχόμενη καταστολή των καταλήψεων. Δηλώνουμε ότι προς αυτή την κατεύθυνση θα κινηθούν οι πολύμορφες δράσεις μας. Δεν επιζητούμε τον οίκτο ούτε την επιφανειακή προσέγγιση. Μέσω αυτής της κίνησης θέλουμε να συνηγορήσουμε με τον τρόπο μας και με τις πρακτικές μας σε μια ακόμα μεγαλύτερη σύγκλιση ατόμων και ομάδων που εμπνέονται από τα ιδανικά της αταξικής κοινωνίας. Σκοπός είναι να γίνει η διαλαλούμενη εξολόθρευσή μας η παγίδα των κάθε είδους και μορφής εξουσιαστών με τελικό στόχο τη γενίκευση των καταλήψεων κάθε χώρου που παράγει κέρδος, με όρους απέχθειας για την ιδιοκτησία, με όρους επαναστατικής στόχευσης.
Προωθούμε τις συλλογικές μορφές οργάνωσης, την αντι-ιεραρχία και την ελευθερία. Προγανδίζουμε την δράση που προϋποθέτει τη μόρφωση μέσα από την συλλογική και αδιαμεσολάβητη αυτομόρφωση, τους ανοιχτούς κοινωνικούς χώρους, όπου μπορούν να συνευρίσκονται άνθρωποι ελεύθεροι από τα δεσμά της κατανάλωσης και του κέρδους, τις ανοιχτές ποιοτικές πολιτικές συζητήσεις μακριά από την παθητικότητα της τηλεόρασης…