ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΥΣ ΤΩΝ ΗΠΑ


ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ 5/6 ΣΤΙΣ 19.00 ΚΑΜΑΡΑ

«Πρέπει να καταλάβουμε πως το κράτος είναι έγκλημα μίσους εναντίον των φτωχών, των μαύρων, των λατίνων και όλων των καταπιεσμένων.»
Mumia Abu Jamal

Στις 25 Μαΐου στην Αμερική μπάτσος πνίγει τον George Floyd πατώντας τον στον λαιμό με το γόνατο με τη συνέργεια άλλων τριών συναδέλφων του. Δεν είναι η πρώτη φορά που ένστολος δολοφονεί έγχρωμο στην Aμερική μεγαλώνοντας κι άλλο τον αριθμό των δολοφονημένων από την κρατική βία. Θυμόμαστε από το πρόσφατο παρελθόν τις δολοφονίες του Eric Garner, το 2014 που έπεσε νεκρός από σφαίρα αστυνομικού γιατί ήταν μαύρος και του 22χρονου Oscar Grant την πρωτοχρονιά του 2009 που δολοφονήθηκε επίσης από αστυνομικό σε μια στάση του μετρό. Η δολοφονία του G.Floyd δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό αλλά τη συνέχεια του κράτους και της θανατοπολιτικής που ακολουθεί. Ως αντίδραση στην αυξανόμενη καταστολή και την υποτίμηση των ζωών των μελών της κοινότητας των μαύρων έχουν πραγματοποιηθεί τις τελευταίες μέρες μαζικές διαδηλώσεις στις περισσότερες πολιτείες των ΗΠΑ, με βίαιες συγκρούσεις που είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο αρκετών διαδηλωτών.
Ο ρατσισμός στην Αμερική παραμένει γεγονός. Τα ηνία της παρακρατικής φασιστικής οργάνωσης Κου Κλουξ Κλαν παραδόθηκαν πλέον στους εντολοδόχους του κράτους. Δεν είναι δύσκολο να παρατηρήσει κανείς τη βία που υφίστανται καθημερινά οι αφροαμερικανοί στις ΗΠΑ, τους έντονους ταξικούς διαχωρισμούς και τον συνακόλουθο αποκλεισμό τους από την υγεία, την πρόσβαση στην εκπαίδευση, τους άνισους και υπερβολικά χαμηλούς μισθούς και την εν γένει εκμετάλλευσή τους από το κρατικό καπιταλιστικό σύστημα. Το πραγματικό πρόσωπο του κράτους είναι καθημερινά ορατό λόγω της εκμεταλλεύσης, της καταστολής καιτων συνεχόμενων δολοφονιών. Το 1964 ο νόμος για τα πολιτικά δικαιώματα (Civil Rights Act) κατάργησε τον φυλετικό διαχωρισμό και έδωσε ίσα εκλογικά δικαιώματα σε έγχρωμους και λευκούς πολίτες. Η πραγματικότητα όμως είναι άλλη, ο ρατσισμός δεν έχει σταματήσει να υφίσταται μέχρι και σήμερα. Οι δολοφονικές πρακτικές της αστυνομίας δεν σταμάτησαν, οι πεποιθήσεις των ανθρώπων δεν άλλαξαν επειδή το κράτος άλλαξε τους νόμους. Οι ρίζες του ρατσισμού είναι χωμένες βαθιά στο έδαφος του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, καθώς όπως και ο εθνικισμός και ο σεξισμός, είναι ουσιαστικό συστατικό εκείνου του μείγματος που εγγυάται την ομαλή αναπαραγωγή των καπιταλιστικών σχέσεων εξουσίας και επιβολής.
Αυτό αποτελεί κοινό τόπο, αφού όπου υπάρχει κράτος και καπιταλισμός οι κατατρεγμένοι της γης, οι μετανάστες/στριες, οι πρόσφυγες, τα λοατκι + άτομα, οι γυναίκες, οι αναρχικοί «βρίσκονται κάτω από την μπότα του κράτους» που επιχειρεί να τους πνίξει. Στο στόχαστρο αυτό βρίσκεσαι αν δεν συμβιβάζεσαι με τις επιταγές του κράτους και αγωνίζεσαι να τις ανατρέψεις, αν αγωνίζεσαι ενάντια στο χρεοκοπημένο καπιταλιστικό σύστημα, γεγονός εμφανές και από την στοχοποίηση που έκανε ο Τραμπ των ANTIFA και των αριστερών και αναρχικών αγωνιστών, επιρρίπτοντας το κύμα εξέγερσης σε αυτούς και αρνούμενος να αποδεχτεί την αντίδραση της κοινωνίας. Όσο το κράτος και οι μηχανισμοί του προσπαθούν να σφίξουν τον κλοιό ελέγχου της κοινωνίας τόσο πιο δύσκολο της είναι να αναπνεύσει. Ο τρόπος που ολοένα και περισσότερο επιβάλλονται στις ζωές των ανθρώπων έχει ως αποτέλεσμα αυτές να χάνουν την αξία τους. Η ζωή στα γκέτο, η κρατική παρακολούθηση και η σκληρή καταστολή σε όποιον δεν υποτάσσεται είναι καθεστώς.
Η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση, ούτε είναι μακρυά από αυτά που συμβαίνουν στις ΗΠΑ, όπως θέλουν να πιστεύουν όσοι ξορκίζοντας την κρατική βαρβαρότητα λένε ότι «η Ελλάδα δεν είναι Αμερική». Από τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπολου μέρα μεσημέρι από την ελληνική αστυνομία όσο βρισκόταν δεμένος μέχρι την εν ψυχρώ δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου από ειδικό φρουρό και τη συγκάλυψη της δολοφονίας του Φύσσα, κάνοντας τα στραβά μάτια στις εδώ παρακρατικές φασιστικές οργανώσεις, η πάγια τακτική του κράτους είναι φανερή: πλήρης υποταγή με κάθε μέσο. Όπως επίσης δεν είναι μακρινά γεγονότα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών/στριών, οι πνιγμένοι στην Μεσόγειο και οι εργατικοί θάνατοι που η αξία της ζωής των ανθρώπων αυτών αποδείχτηκε μικρότερη μπροστά στο κεφάλαιο.
 Η συχνότητα και η ένταση των επιθέσεων στους μαύρους είναι τόσο απροκάλυπτη που η αντίσταση είναι επιτακτική. Η εξέγερση και η αντίδραση στην αστυνομική και κρατικη βία, στην προσταγή του θανάτου, στην καταπίεση και τον εξευτελισμό της ανθρώπινης ζωής αποτελούν τη μόνη επιλογή για την αυτοάμυνα της κοινωνίας. Η δολοφονία του G.Floyd ήταν η αφορμή για να βγει ο καταπιεσμένος κόσμος στους δρόμους, αιτία αποτελούν οι συνθήκες ζωής τους, η εκμετάλλευση, η φτώχεια και ο ρατσισμός. Η αντίσταση στην υποταγή και την κτηνωδία συνιστούν το όπλο της κοινωνίας απέναντι στη δυστοπία που επιβάλλει ο κρατικός καπιταλιστικός μηχανισμός.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ/ΕΣ ΕΞΕΓΕΙΡΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΜΙΝΕΑΠΟΛΗ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΒΙΑ & ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ 5/6 ΣΤΙΣ 19.00 ΚΑΜΑΡΑ
Κατάληψη Libertatia
3/6/20