Μικροφωνική Αλληλεγγύης στους αναρχικούς συντρόφους σε Τορίνο και Τρέντο

ΠΕΜΠΤΗ 21 ΜΑΡΤΙΟΥ // ΣΤΙΣ 12.00 // ΣΤΟ ΙΤΑΛΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ (Κων/νου Καραμανλή 62)

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ASILO OCCUPATO

Η κατάληψη Asilo Occupato στο Τορίνο είναι ένας πολιτικός και κοινωνικός χώρος που βρίσκεται σε καθεστώς κατάληψης εδώ και 25 χρόνια από αγωνιστές αντιφασίστες /ριες. Στις 8 φλεβάρη 2019 πραγματοποιείται επιχείρηση εκκένωσης της κατάληψης η οποία ολοκληρώθηκε μετά από μιάμιση μέρα αντίστασης από τη πλευρά των συντρόφων που παρέμεναν στη σκεπή του κτιρίου. Ταυτόχρονα, οι δρόμοι ήταν γεμάτοι από εκατοντάδες αλληλέγγυους/ες με συνεχόμενες μικροφωνικές, συγκεντρώσεις, διαμαρτυρίες και πορείες. Αυτή η πράξη καταστολής είχε ως συνέπεια και τη σύλληψη 6 συντρόφων και συντροφισσών με την κατηγορία assosazione sovversiva (ανατρεπτική δραστηριότητα), που βασίζεται σε μια έρευνα κατά των CIE/CRP (κέντρα επαναπροώθησης των μεταναστών) και της αλληλεγγύης στις αυθόρμητες εξεγέρσεις μέσα σε αυτά. Την επόμενη μέρα στην πλατεία του Τορίνο, πάνω από 2000 άτομα πραγματοποίησαν μια δυναμική αναρχική πορεία ως απάντηση στην καταστολή, από τις συγκρούσεις που ήταν σκληρές 11 σύντροφοι συνελήφθησαν και 4 τραυματίστηκαν από τους οποίους ο ένας σοβαρά. Στο ίδιο πλαίσιο τρομοκρατίας και με την κατηγορία του ιταλικού αντιτρομοκρατικού νόμου στις 19/2/2019, στη πόλη του Τρέντο συλλαμβάνονται και προφυλακίζονται, κατόπιν αστυνομικής εισβολής σε σπίτια, σύντροφοι-ισσες αντιμετωπίζοντας βαρύτατες κατηγορίες.

Η κατάληψη Asilo είχε καταφέρει μετά από τόσα χρόνια να συνδέεται με την κοινωνία και τα τοπικά ζητήματα, καθώς και να εμπλέκεται στους ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες, όπως αυτός ενάντια στο TAV (τρένο υψηλής ταχύτητας που διαπερνάει τα βουνά της Valsusa για να ενώνει το Τορίνο με τη Λυόν), ο αγώνας ενάντια στα CIE/CRP και στα σύνορα, ενάντια στα τελευταία μέτρα ασφάλειας και καταστολής και ο αγώνας ενάντια στον εξευγενισμό και στην ανάπλαση των παλιών εργατικών συνοικιών από τους «ιδιοκτήτες» του Τορίνο. Η στοχοποίηση  και η επαπειλούμενη καταστολή των καταλήψεων αποτελούν για εμάς τη λογική συνέχεια της αντίδρασης του εξουσιαστικού κατεστημένου σε μια οικονομική και κοινωνική συγκυρία όπου το κεφάλαιο βλέπει την παντοδυναμία του να αμφισβητείται. Τόσο η νεοφασιστική κυβέρνηση στην Ιταλία όσο και η «αριστερή» στην Ελλάδα έχουν τον ίδιο στόχο, τον παραδειγματισμό -μέσω του φόβου-  των αγωνιστών αλλά και των υπολοίπων κοινωνικών ομάδων και κομματιών που θα σκεφτούν να διεκδικήσουν μια ζωή αξιοπρέπειας απέναντι στο μεγάλο φαγοπότι των καπιταλιστών.

Όσο όμως κι αν χτυπούν, όσο κι αν καταστρέφουν αυτά που με κόπο φτιάχνουμε, όσο κι αν προσπαθούν να μας κάνουν να σταματήσουμε, να σωπάσουμε, να συμβιβαστούμε, να προσκυνήσουμε μπροστά στα ιδανικά τους, δεν θα τους περάσει. Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που όχι μόνο δεν σκύβουν το κεφάλι στην κάθε είδους εξουσία, αλλά αγωνίζονται για την κατάργηση του γενικευμένου εκμεταλλευτικού καθεστώτος που ορίζει τη ζωή μας σε κάθε έκφανσή της.  Εμείς από τη μεριά μας, ανοικοδομούμε την κατάληψη μας και στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους καταληψίες της Asilo occupato και σε όποιον/α αγωνίζεται για μια κοινωνία αλληλεγγύης και ελευθερίας. 

 Να υπερασπιστούμε τους χώρους μας, ως σημεία ρήξης με το πλέγμα των εκμεταλλευτικών σχέσεων,αντίστασης και πραγμάτωσης των προταγμάτων μας για μια κοινωνία ισότητας και ελευθερίας. 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΣΙΜΟ

Διαχειριστική συνέλευση της κατάληψης Libertatia
26.2.2019

8 ΜΑΡΤΗ-ΗΜΕΡΑ ΤΑΞΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ, ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ

«Αυτή την 8η Μάρτη, στο τέλος των παρουσιάσεών μας, καθεμιά από μας άναψε μια μικρή φλόγα. […] 

Αυτή η μικρή φλόγα είναι για σένα. Κράτησέ την αδελφή και συντρόφισσα. Όταν νιώθεις μόνη. Όταν φοβάσαι. Όταν νιώθεις ότι ο αγώνας είναι πολύ δύσκολος ή ότι δύσκολη είναι η ζωή η ίδια. 

Άναψέ την ξανά στην καρδιά σου, στη σκέψη σου, μέσα σου. 

Και μην την κρατήσεις μόνο για σένα, συντρόφισσα και αδελφή. 

Πήγαινέ την στις εξαφανισμένες. Πήγαινέ την στις δολοφονημένες. Πήγαινέ την στις κρατούμενες. Πήγαινέ την στις γυναίκες που βιάστηκαν. Πήγαινέ την στις γυναίκες που χτυπήθηκαν. Πήγαινέ την στις γυναίκες

που κακοποιήθηκαν. Πήγαινέ την σε όσες έχουν υποστεί βία κάθε μορφής. Πήγαινέ την στις

μετανάστριες. Πήγαινέ την στις εκμεταλλευόμενες. Πήγαινέ την στις νεκρές. 

Πήγαινέ την και πες σε κάθε μία ξεχωριστά ότι δεν είναι μόνη, ότι θα αγωνιστείς εσύ γι’ αυτήν

ότι θα αγωνιστείς για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη που αξίζει ο πόνος της, ότι θα αγωνιστείς ώστε αυτός ο πόνος που κουβαλά να μην επαναληφθεί ξανά για καμιά γυναίκα στον κόσμο. Πάρε αυτή τη φλόγα και μεταμόρφωσέ την σε οργή, σε κουράγιο, σε αποφασιστικότητα. 

Πάρ’ την και ένωσέ την με άλλες φλόγες. 

Κράτα την και τότε ίσως σκεφτείς ότι δεν μπορεί να υπάρξει ούτε αλήθεια ούτε δικαιοσύνη ούτε 

ελευθερία μέσα στο πατριαρχικό καπιταλιστικό σύστημα. 

Και τότε ίσως ξανασυναντηθούμε για να βάλουμε φωτιά στο σύστημα. Και ίσως βρίσκεσαι δίπλα μας, για να βεβαιωθούμε ότι κανείς δεν θα σβήσει τη φωτιά μέχρι να μη μείνει τίποτα άλλο εκτός από στάχτες.»

Απόσπασμα από την 1η Ομιλία των γυναικών ζαπατίστας στο κλείσιμο της Συνάντησης Γυναικών

που Αγωνίζονται, στο ζαπατιστικό Caracol της Ζώνης Tzotz Choj, 10 Μαρτίου 2018, Μορέλια, Τσιάπας, Μεξικό.

‘Έναν χρόνο μετά την 1η διεθνή Συνάντηση Αγωνιζόμενων Γυναικών  που κάλεσαν οι γυναίκες ζαπατίστας στην Τσιάπας, οι ίδιες απευθύνουν μήνυμα στις γυναίκες του κόσμου, ενημερώνοντας ότι φέτος βρίσκονται σε κατάσταση πολιορκίας: Το κράτος του Μεξικού, καπιταλιστικές εταιρείες και παραστρατιωτικές ομάδες σχεδιάζουν εκ νέου την υφαρπαγή και λεηλασία της ιθαγενικής γης και τον αφανισμό των λαών την Τσιάπας.

*     *    *

Οι ρίζες της 8ης Μάρτη, ως ημέρας μνήμης των γυναικείων αγώνων, βρίσκονται 

στις κινητοποιήσεις και τις απεργίες μεταναστριών εργατριών που ξέσπασαν στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας στις ΗΠΑ στις αρχές του 20ου αιώνα. Αγώνες, ριζοσπαστικοί και μαχητικοί, που ξεσπούσαν μέσα από τους κόλπους του πιο άγρια εκµεταλλευόµενου κοµµατιού της κοινωνίας, διεκδικώντας ανθρώπινες συνθήκες και ωράρια εργασίας, αξιοπρεπή μεροκάματα, ίση αντιμετώπιση με τους άντρες εργαζόμενους, τη συμμετοχή τους στα σωματεία και σεβασμό στο χώρο εργασίας. 

Η φλόγα της αντίστασης, από την οποία «γεννήθηκε» η 8η Μάρτη, παραμένει ζωντανή και θεριεύει μέσα στους αγώνες των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων που ξεσπούν καθημερινά ανά τον κόσμο, με τις γυναίκες να συμμετέχουν στην πρώτη γραμμή. Γυναίκες, που παρά τα εμπόδια και τις δυσκολίες που ορθώνονται μπροστά τους, δεν σκύβουν το κεφάλι στην εξουσία του κρατικού, καπιταλιστικού και πατριαρχικού συστήματος. Εκείνες που δεν σταματούν να αγωνίζονται ενάντια στην εκμετάλλευση, την καταπίεση, την εξαθλίωση και τις έμφυλες διακρίσεις. 

Η πατριαρχία, η οποία προϋπήρχε του καπιταλιστικού συστήματος, χρησιμοποιείται από την κυριαρχία για την εδραίωσή της, αναπαράγοντας τις εξουσιαστικές ιεραρχικές σχέσεις. Μέσα στην παρούσα συνθήκη, όπου η κυριαρχία προωθεί τον κοινωνικό κανιβαλισμό και τον εκφασισμό, επιχειρώντας να χειραγωγήσει την κοινωνική οργή και να τη διοχετεύσει σε έναν αδιάκοπο πόλεμο όλων εναντίον όλων εντός της τάξης των εκμεταλλευόμενων, η πατριαρχία εξακολουθεί να αποτελεί βάση του κόσμου της εξουσίας καθώς καθιστά το κοινωνικό σώμα κατακερματισμένο, αλλοτριωμένο και ανίσχυρο απέναντι στους σχεδιασμούς της. 

Παράλληλα, οι θεσμοί και οι μηχανισμοί τους που διαχρονικά γεννούν, θρέφουν και αναπαράγουν την έμφυλη καταπίεση και την εκμετάλλευση τολμούν να παρουσιάζονται ως οι υπέρμαχοι της υπόθεσης της γυναικείας χειραφέτησης. Είναι οι ίδιοι μηχανισμοί που αθωώνουν βιαστές, που απολύουν εγκύους, που διαμορφώνουν ένα ειδικό καθεστώς εκμετάλλευσης των γυναικών, στρώνοντας το έδαφος για την όξυνση των σεξιστικών διακρίσεων και την αύξηση των περιστατικών σεξουαλικής παρενόχλησης στους χώρους δουλειάς. Εκείνοι που καταστέλλουν, συλλαμβάνουν και βασανίζουν τις αγωνιζόμενες, που κρατούν έγκλειστες χιλιάδες μετανάστριες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και που εδραιώνουν το διεθνές σκλαβοπάζαρο μέσω του trafficking και που προωθούν τον εκφασισμό και τον κανιβαλισμό στο σώμα της κοινωνίας που μεταξύ άλλων εκδηλώνεται και με τη μορφή της έμφυλης βίας με δολοφονίες, βιασμούς και κακοποίηση γυναικών και ΛΟΑΤΚΙ ατόμων. 

Εμείς, ως αναρχικές,  θεωρούμε πως η υπόθεση της γυναικείας χειραφέτησης είναι και θα είναι πάντα κοµµάτι του αγώνα από τα κάτω για την κοινωνική απελευθέρωση απέναντι σε κάθε μορφή ταπείνωσης, ανισότητας και εξουσίας, απέναντι στην αφομοίωσή της από το κρατικό, καπιταλιστικό, πατριαρχικό συστήματος, που την διαστρεβλώνει ως αίτημα «συνδιαχείρισης της εξουσίας» με σκοπό τη διαιώνιση και τον εξωραϊσμό του. 

Από αυτή τη γωνιά του κόσμου, στεκόμαστε μαζί με τα λόγια και τις δράσεις των αγωνιζόμενων γυναικών και να χαιρετίσουμε τους αγώνες τους σε όλη τη γη. Υψώνουμε τις γροθιές μας σε αλληλεγγύη στις εξεγερμένες ζαπατιστικές κοινότητες που μάχονται για την επιβίωσή τους ενάντια στην ολομέτωπη επίθεση του μεξικανικού κράτους, των καπιταλιστών και των παρακρατικών τους ομάδων, στην αντίσταση των ιθαγενών Μαπούτσε, στους αγώνες των γυναικών στην Τουρκία και την κατεχόμενη Παλαιστίνη.  Συνεχίζουμε να παλεύουμε ανένδοτα μέχρι το γκρέμισμα του κόσμου της πατριαρχίας, του κράτους και του καπιταλισμού και να οικοδομήσουμε στα συντρίμμια του τον κόσμο της κοινωνικής ισότητας, της αξιοπρέπειας, της ελευθερίας και της δικαιοσύνης, αυτόν της αναρχίας και του ελευθεριακού κομμουνισμό. 

ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΞΙΚΟ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΑΓΩΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΕΙΡΑΦΈΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ :

 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8 ΜΑΡΤΗ: 

ΑΘΗΝΑ: πλατεία Κλαυθμώνος, 6 μ.μ.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: άγαλμα Βενιζέλου, 6.30 μ.μ.

ΠΑΤΡΑ: πλατεία Γεωργίου, 12 μ.

ΣΑΒΒΑΤΟ 9 ΜΑΡΤΗ

Συγκέντρωση στην πρεσβεία του Μεξικού

Αθήνα,  Πλ. Κολωνακίου, , 12 μ.

Ομάδα ενάντια στην πατριαρχία

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση-Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων